Madde Detay

Şuara tezkirelerinde yer almayan bir şairdir. Ömer bin Mezîd’in Mecmûʽatü’n-Nezâ’ir’inde Dökmeci’nin Nesîmî’ye nazire olarak yazdığı bir gazeli bulunmaktadır (Canpolat 1995: 178). Dökmeci, Nesîmî’ye (ö. 1404-1405?) nazire yazdığına ve m. 1436-1437 yıllarında telif edilen Mecmûʽatü’n-Nezâ’ir’de yer aldığına göre muhtemelen 14 veya 15. yüzyıl şairidir. Gül ü Hüsrev mesnevisi müellifi Tutmacı’nın (ö. 1406’dan sonra?) mahlasını hatırlatan Türkçe bir mahlas kullanması da Dökmeci’nin ilk dönem şairlerinden olduğunun göstergesidir. Mahlası göz önüne alınırsa onun dökümcü (alet yapmak üzere madenleri eritip kalıba döken zanaatçı) olduğu tahmin edilebilir. Dökmeci’nin eldeki gazelinden hareketle tekrir sanatını başarıyla kullanan bir şair olduğunu söylemek mümkündür.

Canpolat, Mustafa (1995). Mecmû’atü’n-Nezâ’ir Metin-Dizin-Tıpkıbasım. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.

Nazîre-i Dökmeci

Her seher vaktında kim bülbül figâna başlar

Âhum artar şöyle ki_ᴗakar gözlerümden yaşlar

Şöyle feryâd ider ol bî-çâre bülbül derd-ile

Kim anuñ feryâdına feryâda geldi taşlar

Bilmezem zülfüñ midür her târesin dâm eyleyen

Yohsa câna kasd iden gözüñ midür yâ kaşlar

Kanda bir Leylî olursa anda bir Mecnûn olur

Kanda kim [bir] genc açılur anda yiter başlar

Sanki mecnûn oldı yâ Mecnûndan ögrendi sebak

Ki_ᴗol sebebden anuñ-ıla olmışam adaşlar

Bâreka’llâh dest-i kudret tuhfe yazmış nakşını

Âferîn ol nakşa kim ʽâciz kalur nakkâşlar

Degme ʽâşık yardım ister çagıruban yoldaşı

ʽIşka yardım n’eylesün yâ n’eylesün yoldaşlar

Dökmeci baş terkin urdı geçdi cânından dahı

Ata ana kanda kaldı kavm-ile kardaşlar

(Canpolat, Mustafa (1995). Mecmû’atü’n-Nezâ’ir Metin-Dizin-Tıpkıbasım. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları. 178.)