Madde Detay

Hayatı hakkında kaynaklarda bilgi bulunmayan Abdal Oğlan, 17. yüzyılda yaşamış bir Bektaşi şairidir. Kaynaklarda Millet Kütüphanesi'nde 723 numarada kayıtlı bir nefesi olduğu belirtilmektedir (Koca 1990: 233; Ergun 1959: 16; Ergun yty: 171). Ulaşılabilen tek nefesinde Abdal Oğlan mahlasını kullanan şair, Hz. Ali sevgisi ve tasavvufi aşk konusunu sade bir dil ile yansıtmıştır. 

Ergun, Sadettin Nüzhet (yty). Türk Şairleri I. yyy.

Ergun, Sadettin Nüzhet (1959). Bektaşi Edebiyatı Antolojisi, Bektaşi-Kızılbaş Alevî Şairleri ve Nefesleri II. İstanbul: Maarif Kitaphanesi.

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Nefesleri ve Şairleri. İstanbul: Maarif Kitaphanesi ve Matbaası.

“Abdal Oğlan” (1977). Tük Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 1. İstanbul: Dergâh Yay. 9.

Nefes

Meydana giren yazılar,

Canım şunları öziler

Dinim imanım gaziler,

Hû gerçekler demine hû

Âşık olan âvâredir,

Yüreği pâre pâredir

Yalanın yüzü karedir,

Hû gerçekler demine hû

Pîrim neslidürür Ali,

Ol gösterir doğru yolu

Ezel dedik Hak’ka beli,

Hû gerçekler demine hû

Fenâ dünya böyle kalmaz,

Âb-ı hayat içen ölmez

Yalan bunda nasib olmaz,

Hû gerçekler demine hû

Kalmaz fenâ dünyâ böyle,

Gir âşık deryâyı boyla

Söyle Abdal Oğlan söyle,

Hû gerçekler demine hû

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Nefesleri ve Şairleri. İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası, 233.