ÂHÎ

(d. ?/? - ö. ?/?)
Âşık
(Âşık / 17. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

 

Hayatı hakkında yeterli bilgi yoktur. "Ahî ile Gedâyî de bir zaman/Bursa'da sürdüler dem ü devrânı" beytinden Bursa'da şöhret kazandığı anlaşılmaktadır (TDEA 1986: 50). Vasfi Mahir Kocatürk Saz Şiiri Antolojisi adlı eserinde yazma dergilerde şiirlerinin bulunduğunu belirtir (Kocatürk 1963: 128). Sadettin Nüzhet Ergun da kendisinde bulunan 17. asırda yazılmış bir mecmuada Âhî adına bir şiirin kayıtlı olduğunu bildirir. Aynı manzumeyi diğer bir şiir ile birlikte M. Şakir'in Yeni Türk Mecmuası'nda neşrettiğini belirtir. Nihat Sami'deki cönkler arasında da Âhî adına kayıtlı şiirler olduğuna dikkat çeker (Ergun yty: 24).

Kaynakça

Cunbur, Müjgân (1968). Başakların Sesi. Ankara: Poyraz Reklâm Yay. 

Ergun, Sadeddin Nüzhet (yty). Türk Şairleri. C. 1. yyy.

Kocatürk, Vasfi Mahir (1963). Saz Şiiri Antolojisi. Ankara: Ayyıldız Matbaası. 

"Ahî" (1986). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 1. İstanbul: Dergâh Yay. 50. 


Madde Yazım Bilgileri

Yazar: DR. SELCAN GÜRÇAYIR TEKE
Yayın Tarihi: 23.01.2015
Güncelleme Tarihi: 05.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Koşma

Yüreğimde yarelerim unulmaz,
İşler fitilleri, derman ağladı.
Ay efendim, buna çare bulunmaz,
Zahmımı seyreden Lokman ağladı

Felek bize yâr olmadı gittikçe,
Vücudum şehrini cevrin yıktıkça,
Dud-u ahım asümana çıktıkça
Gökte melek, yerde insan ağladı.

Çarkın ahvalini bilmek diledim,
Gözlerim yaşını silmek diledim,
Derdimi hesaba almak diledim:
Yazıyla defter ü divan ağladı,

Devran bize muhabbeti sundukça,
Asiyablar zâri kılıp döndükçe,
Çeşmim yaşı kan bulanık aktıkça
Gûş edip derya-yı umman ağladı.

Âhî der ki: Zâr ettiğim çağlarda
Mecnun gibi mekân tuttum dağlarda.
Feryadıma kulak tuttu bağlarda,
Bülbül feryad edip gülşan ağladı. 

Kocatürk, Vasfi Mahir (1963). Saz Şiiri Antolojisi. Ankara: Ayyıldız Matbaası. 128. 

Koşma 

Bir sözüm var sana arzıhal sunsam
Güzel tûti anı anlar gelür mi
Bir gece seninle müşerref olsam
Meleğim naz ile söyler olur mı

Sana canım arz-ı hâle geldiğim
Ağlamağa tebdil oldu güldüğüm
Bunca yıldır divanesi olduğum
Dedim acep sevdiğimden bilir mi

Der ki Âhî benim ruh-i revanım
Yüzüne bakmağa dayanmaz canım
Doğrusun söyle meleğim sultanım
Yoksa hasret kıyamete kalur mı

Cunbur, Müjgân (1968). Başakların Sesi. Ankara: Poyraz Reklâm Yay. 228.