Madde Detay

Ahmet Ersöz 1943 yılında Kütahya’nın merkez köylerinden Kırgıllı’da doğmuştur. Kırgıllı köyü, Horasan erenlerinin yerleştiği ilk yerleşim yerlerindendir. Sülalesinin lakabı Dervişler'dir. Aile sonraları Muratlar ismini alır. Dedesi Ahmet Bey Çanakkale şehitlerindendir. Babası Bektaşi geleneğine bağlı olarak âşıklık geleneğini sürdüren Ali Osman Bey, annesi Hatice Hanım’dır (Güler 2018: 1).

İlkokulu Kırgıllı İlkokulunda okur. Öğretmeni babasına okuması gerektiğini söylemesine rağmen maddi imkânsızlıklar yüzünden ortaokula gidemez. İlkokuldan sonra hayvancılıkla uğraşan babasına yardım eder. Bir süre kireç ocaklarında çalışır.1961 yılında Azot fabrikasına girer ve Alman yöneticilerin yanında ölçü aletleri bölümünde çalışmaya başlar. 1963 yılında Ayten Hanım’la evlenir. 1964 yılında askere gider. 1966 yılında askerden döner ve fabrikadaki işine devam eder. 1983 yılında emekli olur (Güler 2010: 4-5). Ersöz bir süre yumurta ticaretiyle uğraşır. Sonraları meslek edindiği ölçü aletleri montaj işine devam eder ve İzmir Aliağa’da çalışır. İki yıl sonra Kütahya’ya döner. 1985 yılından sonra Azotta bir yıl, Karadeniz Teknik’te ve Kütahya Gümüş’te çalışır. 1989 yılında Irak’ta iki yıl görev yapar. 1992 yılında İzmit Derince, İstanbul Gübre'de Ölçü Formeni olarak görevlendirilir (Güler 2015: 38).

1997 yılında Hac vazifesini yerine getiren âşık, hac dönüşü Özbekistan’da ve 2000 yılında Sibirya’da doğal gaz kompresör işinde formen olarak görev yapar. 2002 yılından sonra çalışmayı bırakır ve Kütahya’da, köyünde sanat ve şiirle uğraşır. Kütahya ve Kırgıllı’da hem zâkirliğe, hem de saz eşliğinde şiir ve sanat çalışmalarına devam eder. Ahmet Ersöz iki evlat ve dört torun sahibidir (Güler 2018: 2).

Kütahya Bektaşi şiirinin önemli bir temsilcisidir. Şiirlerinde hem Ahmet hem de Ersöz mahlaslarını kullanmaktadır. Ersöz, çocuk yaşlarında babasından saz çalmayı öğrenmiştir. 1961 yılında saz eşliğinde şiir söylemeye başlasa da ilk şiirlerinde kendini yeterli görmez. Bu yılları olgunlaşma dönemine geçiş olarak görür (Güler 2018: 2). Ahmet Ersöz'ün basılmamış bine yakın şiiri vardır.

Âşık, madde yazarına verdiği özel mülakatta âşıklık yoluna nasıl girdiğini şöyle anlatır: “1983 yılında bir Dâr gecesi rüyamda babamı ve Cemal Sultan’ı gördüm. Ertesi gün Ali Rıza Dede’nin huzurunda el aldım ve sazımla şiir söylemeye başladım." Ayin-i Cemlerde zâkir olarak bu geleneği sürdüren âşık, şiir anlayışının temelini geleneksel tasavvufî aşka ve sevgiye bağlar (Güler 2018: 3).

Ahmet Ersöz dostluğu, insan sevmeyi, erenleri, evliyayı şiirlerinde öne çıkarır. Hz. Peygamber'e gönülden bağlı bir âşıktır. Doğru yoldan, ilimden ve dürüstlükten ayrılmadan insanlara hizmeti esas alır. Ehl-i Beyt ve on iki imam yolunun yolcusudur. Âşık köy hayatını, hayvan sevgisini, çobanlık hayatını ve tabiat sevgisini şiir diliyle anlatır (Güler 2018: 4-5).