Madde Detay

Ardahan’da dünyaya geldi. Yazar Taner Akçam'ın kardeşidir. Ardahan, Kırıkkale ve Ankara’da öğrenim gördü. Ankara Demirlibahçe Ortaokulundan, Ankara Atatürk Lisesi'nden mezun oldu. 1974'te Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesini bitirdi. 1978'de SSK Ankara Hastanesinde genel cerrahi asistanı oldu. Siyasi görüşlerinden dolayı meslek hayatı boyunca hakkında davalar açıldı, yasaklar ve sürgünlerle karşılaştı. Emekli olana dek Ankara, Yalova, Karabük, Erzincan ve Bursa’da genel cerrahi alanında SSK Hastanelerinde doktorluk yaptı. Uzun süre Karabük'te çalıştı (1979-1980, 1980-1996), 1991-1995 arasında başkehim yardımcılığı görevini üstlendi (http://alperakcam.com.tr). Karabük SSK Hastanesi'nde görevliyken Karabük Demirspor ve Karabük Esnafspor kulüplerinde lisanslı olarak uzun süre futbol oynadı.(http://alperakcam.com.tr).

1997 yılında "Nesi Varmış?" adlı hikâyesiyle Türk Tabibler Birliği Öykü Yarışması Birincilik Ödülü'nü, 1999'da Kültür Bakanlığı Dikkat Çeken Yapıt Ödülü'nü, 2001'de Edebiyatçılar Derneği, Sağlık Emekçileri Sendikası Öykü Yarışması Birincilik Ödülü'nü, yine 2001'de Orhan Kemal Öykü Yarışması Mansiyon Ödülü'nü, 2005'te Ümit Kaftancıoğlu Öykü Yarışması Jüri Özel Ödülü'nü, 2008'de Yunus Nadi Öykü Ödülü'nü (Yavuz Ekinci ile birlikte), 2011'de Troya Folklor Araştırma Derneği Edebiyat Ödülü'nü kazandı.

Roman ve hikâyelerinde Anadolu insanının yaşayışını, acılarını, yoksulluğunu, aşklarını ve mücadelesini gerçekçi bir tutumla kaleme almıştır. Bir söyleşide olası okurun yazdıklarım üzerine ne düşüneceğini elbette düşündüm ama, açıkçası beni yönlendiren ilginç olabilme kaygısından çok, hayatla kavga eden, başkaldıran iç sesim oldu… İlginç olma, okur toplama gibi bir kaygı aranmamalı yazdıklarımda. Yaşanmışlık çok ağır basar…" sözleriyle eserlerinin oluşum kaygısını dile getirir (Seval, 2015).

Köy Enstitülü bir babanın oğlu ve Köy Enstitülerinin aydınlık hedeflerinin yeni nesil taşıyıcısı ve aktarıcısı olarak Alper Akçam, Anadolu'yu ve Anadolu insanının gerçeğini okuyucuya aktarabilmeyi amaç edinmiştir (Erdem, 2012).