Madde Detay

Ârif Ali Efendi, Eskişehirlidir. Şeyhülislam Ankaravî Mehmed Efendi’den mülâzım olmuş, bazı medreselerde müderrislik yapmış, kırk akçelik medreseden mazul olduktan olduktan sonra Rumeli’de bazı kazalarda kadı olarak görev yapmıştır. 1110 /1688’de vefat etmiştir. Sicill-i Osmani’de Eskişehir kadılığı yaparken vefat ettiği kayıtlıdır (Mehmed Süreyya 1996: 310).

Şiirleri ile ilgili herhangi bir bilgi yoktur.

Abdulkadiroğlu, Abdülkerim (1985). Nuhbetü’l-Âsâr li-Zeyl-i Zübdetü’lsi-Eş’âr. Gazi Üniversitesi Yay. 314.

Akbayar, Nuri ve Seyit Ali Kahraman (hzl.) (1996). Mehmed Süreyya, Sicill-i Osmânî.  C. 1. İstanbul: Tarih Vakfı Yay. 310.

Ergün, Sadeddin (tarihsiz). Türk Şairleri. C. 1. 65.

İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretü’ş-Şu’arâ Sâlim Efendi. Ankara. AKM Yay. 480-481.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (2001). Mehmet Nail Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri.  C. II. Ankara: Bizim Büro Yay. 602.

Müstakimzâde Süleymân Sadeddîn, Mecelletü’n-Nisâb fî’n-Neseb ve’l-Künâ ve’l-Elkâb. Süleymaniye Kütüphanesi, Halet Efendi Bölümü. vr. 307b.

Özcan, Abdulkadir (hzl.)  (1989). Şakaik-i Nu’mâniye ve Zeyilleri, Vekayiü’l-Fudalâ.  İstanbul: Çağrı Yay. 58.

Açıp sîb- i zenehdânın ki ey cânâ ne örtersin

Yemezler bâg-ı hüsnün mîvesin cânâ ne örtersin

(İnce, Adnan (hzl.) (2005). Tezkiretü’ş-Şu’arâ Sâlim Efendi. Ankara. AKM Yay. 481.)