Madde Detay

Nevâyî’nin, Mecâlisü’n-Nefâyis’in başarılı şiirler kaleme aldığını, bunların bir kısmının hizmetiyle müşerref, bir kısmının da sohbetinden nasiplenerek mutlu olduğunu belirttiği şairlere yer verdiği üçüncü meclisindeki şairlerden biri Mevlânâ Âsafî’dir. Tezkiredeki bilgilere göre Âsafî’nin babası zamanın padişahının vezirler divanında mühürdardı. Âsafî hakkında “tabiatı anlatıldığı kadar vardır, hafızası da pek kuvvetlidir” diyen Nevâyî, hemen ardından onun bu özelliklerini faydalı bir işe kullanmadığını belirtmektedir. Nevâyî’ye göre Âsafî yetimler gibi davranan, kibirlenen, kafasına estiği gibi hareket eden, süslenerek vaktini boşa harcayan, nasihat dinlemeyen biridir. Üstelik garip özellikleri sıralananlardan fazladır ve o, bu nedenle perişan durumdadır. Güzel beyitleri vardır. Ancak şairin eser kaleme alıp almadığına dair tezkirede bir bilgi yoktur. Sadece ikisi Farsça ve biri Türkçe üç beytine yer verilmiştir. Farsça olanlardan biri “Behmen” adına muammadır (Eraslan 2001: 76, 80; 393, 397).

Eraslan, Kemal (hzl.) (2001). Alî-Şîr Nevâyî, Mecâlisü’n-Nefâyis, I (Giriş ve Metin); II (Çeviri ve Notlar). Ankara: TDK Yay. 

Matla’

Bu belâlar közdin ol ârâm-i cândın körmedim

İkki közümdin yamanlıg kördüm andın körmedim

(Eraslan, Kemal (hzl.) (2001). Alî-Şîr Nevâyî, Mecâlisü’n-Nefâyis, I (Giriş ve Metin); II (Çeviri ve Notlar). Ankara: TDK Yay. 80; 397.)