Madde Detay

Rahmî hakkında biyografik kaynaklarda herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak Hekimoğlu Ali Paşa’nın 1155/1742 yılında ikinci defa sadrazam olması üzerine çeşitli şairlerin tanzim ettiği tarihleri ihtiva eden Mecmûa-i Tevârîh’te “Târîh-i Bahâyî-zâde Rahmî Efendi el-Müderris” başlığıyla Rahmî’nin de bir tarih manzumesi kayıtlıdır. Bu tarih kıtʻası, Rahmî’nin 18. yüzyıl şairlerinden olduğunu gösterdiği gibi manzumenin başlığından da şairin Bahâyî adında birinin oğlu olduğu ve müderrislik yaptığı anlaşılmaktadır.

Mecmûa-i Tevârîh. Süleymaniye Kütüphanesi “Esad Efendi 3388”. vr. 11b-12a

Târîh-i Behâyî-zâde Rahmî Efendi el-Müderris

Şehen-şâh-ı cihân Sultân-ı Mahmûd Hân-ı Gâzî kim

Zamân-ı ʻadl ü dâdında cihân âsûde ser-tâ-pâ

Sipihr-ârâ-yı şevket şehr-yâr-ı maşrık u magrib

Meh-i hurşîd-savlet zıll-i pâk-i hazret-i Mevlâ

Süleymân-haşmet-i iklîm-i re’fet kim hirâsından

ʻAdû-yı dîn ü devlet kendüsin itmekdedür ihfâ

Zamîr-i re’y-i pâkin dâ’imâ ʻadle idüp ircaʻ

K’ola âsûde-i zıll-i derî dünyâ vü mâ-fîhâ

Dir idüm kalmadı bir âh ider eyyâm-ı ʻadlinde

Dil-i ʻâşıkda dûd-ı âh-ı hasret olmasa peydâ

İdüp fikr-i savâ’ib bir gün ol şâh-ı ʻadil-pîşe

ʻAlî Pâşâya yine mühr-i sadrı eyledi iʻtâ

Firâk u hasretinden nâle eylerken cihân halkı

İrişdi müjdeler yine vezîr oldı ʻAlî Pâşâ

Teʻâlallah zihî baht u saʻâdet kim göründükde

Kudûm-ı şevk-bahşıyla yeñiden oldı halk ihyâ

Saʻâdet-fer kerem-ver şefkat-âver merhamet-güster

Vekîl-i saltanat ʻâlî-himem zât-ı şeref-pîrâ

Ser-i bî-kevkebâna zıll-i cûdı mâye-i râhat

Nigâh-ı lutfı hod ser-mâye-i gencîne-i kimyâ

Bahâr-ı devletinüñ muktezâsıdur cemâdâta

Sirâyet eyleyen neşv ü nemâ-yı feyz-i nev-peydâ

Fürûg-ı re’y-i pâkinden eger kim itmese îkâd

Çerâg-ı mâhı pür-feyz idemez mihr-i cihân-ârâ

O rütbe hüsn-i hulk ile vücûdı tev’em olmuş kim

Dem-i şemşîrine cânlar virir düşmen dahi farzâ

ʻAdû-yı çâr-yâre tîgı hep darb-ı mesel söyler

Semiyy-i lâ fetâ illâ ʻAlî remzin idüp îmâ

Degül mi revnak-efzâ-yı sadâret ey dil insâf it

hisâb olunsa lutfı kâbil-i tahrîr degül zîrâ

Firâvan cûd u ihsânı ʻatâ-yı tabʻı hod ʻâhir

Nice tercîh olunmaz Bermekî’ye ol kerem-pîrâ

ʻAle’l-ıtlâk cûdı gâlib-i iʻtâ-yı hâtemdür

Ne hâcet beyyine hâricde işte ol kerem-bahşâ

Cihânda kâr-ı endîşe irişdi hadd ü pâyâna

İdelden tabʻ-ı pâki ʻâlemi cûdı ile ignâ

Kemâl-i germi-i lutfı ile dil rûşenâ oldı

Zalâm-ı gam olup nâbûd açıldı dîde-i dünyâ

Nigâh-ı lutfı ger beyʻ olsa ger sûk-ı cihân içre

Alurdum şübhesiz nakd-i dil ü cânı idüp ihdâ

Der-i ʻizzet-me’âlî mültecâ-yı bende-i devlet

Gubâr-ı pâyı iksîr-i cilâ-yı çeşm-i nâ-bînâ

Olur zîb-i mecâlis vasf-ı zâtı ittifâk üzre

Husûsâ silk-i naʻma dür ider cümle suhan-gûyâ

İrerdi ʻahdine Caʻfer görürdi itdigi lutfı

Der-i ihsân u cûdunda olurdı çâker-i ednâ

Olup yümn ü saʻâdetle muvaffak her umûrunda

Mübârek eyleye sadr-ı güzînin hazret-i Mevlâ

Derûna lâyıh oldı yine bir beyt-i dil-ârâ kim

Olur her mısraʻı târîh-i dîger Rahmiyâ farzâ

Gelüp mühr-i şehen-şâh-ı cihânı mecd ile alup

Hezârân ʻizz ile kevne vezîr oldı ʻAlî Pâşâ

(Mecmûa-i Tevârîh. Süleymaniye Kütüphanesi Esad Efendi 3388. vr. 11b-12a.)