Madde Detay

Hayatı hakkında yeterli bilgiye rastlanmayan âşık, 17. yüzyıl âşıklarından Sun’î’nin Şairname’sinde "Var idi Coşkunda sırr-ı ilâhi" mısralarında anılmaktadır (TDEA 1977: 81; Kaya 1990). Bu nedenle âşığın 17. yüzyılda yaşamış olduğu sonucuna varılabilir. Coşkun'a ait tek şiir, Murat Uraz'ın Halk Edebiyatı Şiir ve Dil Örnekleri adlı eserinde yer almaktadır. Elde bulunan tek koşmasından hareketle, Coşkun'un sade bir dille sevgiliye duyulan aşk ve özlem konularını dile getirdiği söylenebilir.

Elçin, Şükrü (1974). “Şairnameler ve Sun’i’nin Şairnamesi”, Türk Folklor Araştırmaları Yıllığı Belleten. 

Kaya, Doğan (1990). Şairnameler. Ankara: Kültür Bakanlığı Halk Kültürünü Araştırma Dairesi Başkanlığı Yay.

Uraz, Murat (1933). Halk Edebiyatı Şiir ve Dil Örnekleri. İstanbul: Suhulet Kütüphanesi.

“Coşkun” (1977). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 2. İstanbul: Dergâh Yay. 81.

Koşma

Güzellik mülkünün sahipkıranı,

Bendeder âşıkı zülfü kemendi,

Gamzesi zaptedüp mülkü cihanı,

Yemensin Medine Mekke hükmünde!

Semada meleksin, sıfatta huri,

Altndan ezilmiş zülâli duri,

Gönlümün süruri gözümün nuri,

Görmedim mislini yakın zamanda!

Aramıza firkat saldı zamane,

Hasret oldum ebruları kemane,

Nedir bu hiyanet ehli imane?

Senin hiç alakan yok mu imanda?

Coşgun eder günüm geçti zâr ile,

Terkeyledim namusumu ar ile,

Bin yaşar her kim ki sana sarıla,

Bin bin yaşar leplerini emen de!

Uraz, Murat (1933). Halk Edebiyatı Şiir ve Dil Örnekleri. İstanbul: Sühulet Kütüphanesi. 192.