Madde Detay

Hayatı hakkında bilgi olmayan Dertli Kul’un varlığı, Şükrü Elçin’in “Viyana Mecmuası ve 14-16. Asırlarda Yaşamış Halk Şairleri” adlı çalışmasında yeralan Dedlü Kul ve Kul mahlası iki şiirden bilinmektedir (1997: 76). Mahlasların geçtiği dörtlükler şöyledir: "Dedlü Kul’un vasfın ider/Aşkın hayalini güder/Emrün neyse anı ider/Ben kulunun hanısın sen” ve “Kul’dur begi bak delüye/ Müşkülin sorar uluya/ Bu gün Muhammed Ali’ye/ Serümüzi virüpdürürüz.” (1997: 78). Viyana Millî Kütüphanesi yazmaları arasında (A.f. 437) numarada kayıtlı, nesihle kaleme alınmış H. 997/M. 1588 tarihli mecmua, Türk halk şiiri tarihi bakımından büyük bir değer taşımaktadır. Çoğunlukla bugüne kadar adlarını bilinmeyen 16. asır halk şairlerinin şiirlerini ihtiva eden bu mecmua birçoğunun Bektaşi ve bazılarının Rumelili olduğu anlaşılan bu şairlerin bugüne kadar yapılmış yayınlardaki eksik ve yanlışları da dikkate alarak bütün metinlerini Elçin, tarihle perçinlemek düşüncesi ile aynen vermektedir (1997: 76). 

Varsağı

Bre het ala gözli dilber

Aşıkın sünbülisin sen

Seher vaktinde ötersin

Baharun bülbülisin sen

Şimdi havada uçarsın

Bize dürlü fend geçersin

Seni sevenden kaçarsın

Cevri çok bir âfetsin sen

Boyun uzun belin kemer

Ak alnunda şems u kamer

Âşık olan senden n’omar

Gökyüzünün nurısın sen

Sığamışdur ak kolların

Kasdı katl itmek kulların

Göz götürü dilberlerün

Şimdi begler begisin sen

Beli kemer boyun uuzn

Aslın melek sözün mevzun

Şimdi bizüm şehrimüzün

Goca açılmış gülisin sen

Dedlü Kul’un vasfın ider

Aşkın hayalini güder

Emrün neyse anı ider

Ben kulunun hanısın sen 

Elçin, Şükrü (1997). Halk Edebiyatı Araştırmaları I. Ankara: Akçağ Yay. 78.