Madde Detay

Ebû Bekr Mîrzâ, Alî Şîr Nevâyî’nin Mecâlisü’n-Nefâyis’in “şiirden hoşlanan ve güzel şiir okuyan sultan ve şehzadelere” ayırdığı yedinci meclisinde (Eraslan 2001: 191; 513) yer verdiği şairlerdendir. Şâh-ruh’un torunu ve Muhammed Cûkî’nin oğludur. Yiğitliği ve kılıç kullanmadaki yeteneği ile Çağatay büyükleri arasında meşhurdur. Yaratılışı şiire yatkın olan Ebû Bekr Mîrzâ’nın aşağıya aldığımız yiğitlik temalı tuyuğu meşhurdur. Her ne kadar bu şiirinin bazı sözleri türkâneraksa (zarif değilse) da tecnisi güzel düşmüştür (Eraslan 2001: 192-193; 515, 640).

Eraslan, Kemal (hzl.) (2001). Alî-Şîr Nevâyî, Mecâlisü’n-Nefâyis, I (Giriş ve Metin); II (Çeviri ve Notlar). Ankara: TDK Yay.

Tuyug

İr kirek örtense yansa yalına

Yara yip yatsa atınıng yalına

İt ölümi birle ölsün nâ-merd

İr atanıp düşmeniga yalına

(Eraslan, Kemal (hzl.) (2001). Alî-Şîr Nevâyî, Mecâlisü’n-Nefâyis, I (Giriş ve Metin); II (Çeviri ve Notlar). Ankara: TDK Yay. 193; 515.)