Madde Detay

1287/1870-71’de İslimye’de doğdu. Asıl adı Ali Edîb’dir. İslimye eşrafından Arif Hikmet Efendi’nin oğludur. İlk tahsilini İslimye’de alan Edîb Bey, 1302/1884-85 yılında İstanbul’a geldi. İki yıl Galatasaray Lisesi’nde öğrenim gördükten sonra Mülkiye Mektebi’ne girdi ve 1310/1892-93 yılında buradan mezun oldu. İlk önce Gümülcine, daha sonra da Üsküp İbtidai Mektebi’nde muallimlik yaptı. Üsküp’te hastalanınca İstanbul’a döndü ve altı ay tedavi gördü. İyileşince kendi talebi üzerine Manastır Mekteb-i İdadisi’ne müdür yardımcısı olarak atandı. Ancak iki ay sonra kemik vereminden 1315/1898 yılında Manastır’da vefat etti.

Biraz asabi ancak merhametli, vazifesine düşkün, mesleğine âşık, ağırbaşlı biri olan Edîb, yaratılıştan gelen bir şairlik yeteneğine sahip biriydi. Daha çocukluk yaşlarından itibaren şiirler yazmıştır. Yazdığı şiirlerin bir kısmı Edîb mahlasıyla Hazîne-i Fünûn’da ve Mekteb’in ilk nüshalarında yayımlanmıştır. Edîb’in herhangi bir eserinin olup olmadığı hakkında elde bilgi bulunmamaktadır.

Cunbur, Müjgan (hzl.) (1999). İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal, Son Asır Türk Şâirleri. C. I. Ankara: AKM Yay.

Ergun, Sadettin Nüzhet (1936). Türk Şairleri. C. 3. İstanbul.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî- Dîvân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. C. 1. Ankara: Bizim Büro Yay.

Gazel

Âsumân-ı fikrimin hurşîd-i nûr-efşânısın

Gülsitân-ı tab’ımın bir gonca-i rahşânısın

Tıfl-ı nev-sevdâ-dilin hâdi-i ‘ismet-perveri

Hâme-i muhrik-nevânın bâ’is-i irfânısın

Mâsivâdan ettiren sensin tevakki rûhumu

Şübhe yok ki rûhumun sen pertev-i îmânısın

Terk-i cân etmek revâ olmaz benimçün sevdigim

Cism-i bî-ârâmımın hem cânı hem cânânısın

Müntehâ-yı vasfını haddim midir bulmak benim

Fıtratın sen âleme en mu’tenâ ihsânısın

Âşık oldum ben sana gönlüm te’âlî eyledi

Hem-ser oldun sen bana dilberlerin zî-şânısın

(Cunbur, Müjgan (hzl.) (1999). İbnü’l-Emin Mahmud Kemal İnal, Son Asır Türk Şâirleri. C. I. Ankara: AKM Yay. 408.)