Madde Detay

Şairin biyografisine yer veren tezkireler, İstanbullu olduğu konusunda birleşmektedirler. Ancak Riyâzî Tezkiresinde, onun bir mesnevîsinde kendisini Manastır kasabasına nispet ettiğine dikkat çekilmektedir. Kilâr-ı Âmire kâtipliği yapan Fedâ’î, 1011/1602 yılında Peşte seferinde şehit düşmüş ve buraya defnedilmiştir.

Kaynaklarda zamanının önemli bir şairi olduğu, özellikle kaside ve tarih yazmada mahir olduğu belirtilen Fedâ’î’nin, divanı olduğuna dair bir bilgi yoktur. Riyâzî’nin gördüğünü söylediği mesnevinin ise müstakil bir eser mi yoksa bu nazım şekliyle yazılmış kısa bir şiir mi olduğu açık değildir.

İpekten Haluk, Mustafa İsen vd. (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay.

Kâfzâde Fâ’izî. Zübdetü’l-eş‘âr. Millet Kütüphanesi Ali Emîrî Efendi. Nr.1325. vr.80b-81a.

Kutluk, İbrahim (hzl.) (1989). Kınalı-zade Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-şuarâ. C. II. Ankara: TTK Yay. 783-786.

Mehmed Süreyya (1311). Sicill-i Osmânî Yâhûd Tezkire-i Meşâhir-i Osmâniyye. C. IV. İstanbul. 12.

Müstakîm-zâde Süleyman Sa‘deddin Efenedi (2000). Mecelletü’n-Nisâb (Tıpkıbasım). Ankara: KB Yay. vr. 337a.

Riyâzî Mehmed Efendi. Riyâzu’ş-şu‘arâ. Millet Kütüphanesi AE Nr. 765. vr. 104a-104b.

Şemsedddin Sâmî (1996). Kâmûsu’l-A‘lâm (Tıpkıbasım). C. V. Ankara: Kaşgar Neşriyat. 3349.

Tuman, Mehmet Nâil (2001). Tuhfe-i Nâilî (Tıpkıbasım). C. II. Ankara: Bizim Büro Yay. 759.

Beyitler

Oldı mûsîkâr mânendi neyistân pür-sadâ

Sâzlar tepretdi çün bâd-ı sabâ nev-rûzda

***

Katı açuk boyamış destin öpüp cânânun

El içinde kızılı çıkdı yine hınnânun

 ***

Gözüm kan oldı destümden o yâr-ı sîm-ten gitdi

Gönül sabr eyle gel çün kim olan oldı giden gitdi

***

Sînem muhabbet tîrine ta‘lîm-hâne tabla dâg

İnler ceres-mânend dil atdukca tîrin ol perî

Mesnevî’den

 Menâzil kat‘ına itdükde reftâr

İki gûşı taharrükde makas-vâr

Misal-i berg-i ney oynar kulagı

Eser yel gibi deprense ayagı