Madde Detay

Feyzî-zâde Fethullah Efendi, 18. yüzyıl divan şairlerindendir. Hacı Mehmed Râşid Efendi’nin oğludur. Tahsilini Kayseri’de yaptı ve zamanın büyük bilginlerinden Müftü Akşehirli Hâfız Osman Efendi’den icâzet aldı. Kaynaklardaki bilgiye göre, kendisi de babası gibi nakîbü’l-eşrâflık, müderris ve diğer bazı resmî görevlerde bulundu. 1820 (1235-36) yılında Akbıyıkoğlu Hasan Ağa hâdisesinde feci bir şekilde öldürüldü. Zeynelâbidîn Hazretleri Türbesi civârında medfundur. Bu hadisesin ayrıntısı Ahmed Nazif Efendi’nin Mir’ât-ı Kayseriyye isimli eserinde kayıtlıdır. 

Feyzî-zâdeler âilesi pek çok şâir çıkarmış bir sülâle olarak bilinir. Örnek şiirden de anlaşılacağı üzere şiirlerinde mahlas olarak Fethî’yi kullanan şâirin kendisi gibi oğlu Hilmî ve torunu Binbaşı Hacı Hayri Bey de şairdir. Ahmed Nazif Efendi, Fethî’nin şiirlerini topladığı Dîvân'ını gördüğünü söylemektedir. Fethî’nin babası Mehmed Râşid Efendi de Dîvançe sâhibi bir şâirdir (Güven 2000: 66).

Feyzî-zâde Fethullah Efendi, Ahmet Emin Güven’in verdiği bilgilere göre (2000: 66), Mevlevî Dedesi Şeyh Ahmed Remzî Akyürek, Millî Kütüphane İbni Sina Yazma Eserler Bölümü Fb. 586’da bulunan bir risâlesinin sonunda, Fethî’nin bir koşmasını kaydetmiştir. Şairin Dîvân'ından kalan tek örnek bu şiirden ibarettir.

Nazîf, Ahmed (1987). Kayseri: Kayseri Târihi (Mir’ât-i Kayseriyye). Kayseri: İl Özel Müdürlüğü ve Kayseri Belediyesi Birliği Yay. 174-178.

Diriöz, Meserret ve Haydar Ali Diriöz (hzl.) (1991). Ahmed Nazîf, Kayseri Meşhurları (Kayseriyye Meşâhiri). Kayseri: Kayseri Valiliği İl Kültür Müdürlüğü Yay. 71-72.

Güven, Ahmet Emin (2000). Kayseri: Kayseri’de Yazma Mecmualar ve Muhtevâlarından Seçmeler. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yay. 66-67.

Köksal, M. Fatih (1998). Kayseri: Kayserili Dîvân Şâirleri. Kayseri: Geçit Yay. 126-127.  

Koşma

Duydum nazlı civân bana darılmış

Yine gönül batdı gam deryâsına

Bizden evvel ince bele sarılmış

Düşdüm ağyâr ile yâr gavgâsına

… terk itmek âdet midir

Gayra meyil virmek mürüvvet midir

Ey güzeller şâhı adâlet midir

Anladım düşmüşsün el sevdâsına

Sana benden gayrı acır bulunmaz

Sevdâ çekenlerde mâhir bulunmaz

Senin gibi dinsiz kâfir bulunmaz

Her kız cevrin ider mübtelâsına

Sefil Fethî dir ki vah bana yazık

Nerden olduk böyle dil-bere âşık

Kendim itdim buldum hep bana lâyık

Bî-hûde uğradım aşk belâsına

(Güven, Ahmet Emin (2000). Kayseri: Kayseri’de Yazma Mecmualar ve Muhtevâlarından Seçmeler. Erciyes Üniversitesi Yay. 66-67.)