Madde Detay

Hamayıl, Şemkir'in Dellercırdahan köyünde 19. yüzyılın ortalarında yaşamıştır. Amcasının oğlu ile evlendirilen Hamayıl'ın hayatı yayla ile köyü arasında geçmiştir. Az sayıdaki koşmasında Vagıf ve Dilgem'in etkisi görülmektedir. Şiirlerindeki samimi üslupla aşk, özlem ve sevgili üzerine bir köylü kadının duygularını dile getirmesiyle âşık tazında az görülen bir yolla eser vermiştir (Oğuz 2003: 593).

Oğuz, M. Öcal (2003). "Hamayıl". Türk Dünyası Ortak Edebiyatı, Türk Dünyası Edebiyat Tarihi, Batı Oğuz Sahası Âşık Edebiyatı, C. 3. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yay. 593.

Sakaoğlu, Saim vd. (1993). "Âşık Hemayil". Başlangıçtan Günmüze Kadar Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi, Azerbaycan Âşık Edebiyatı, C. 3. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay. 

Koşma

Gelmedin

Emim oğlu, menden heç utanmadın

Üç ay keçdi, bir yaylağa gelmedin

Yüzmin cefa ile köç eyledim men

Ordan endim, Abdul ağa gelmedin

Demedin, dağdadır bir servinazım

Bir bayaz sinelim, bir ağ boğazım

Ay gara terlanım, menim şahbazım

Şikar üçün, sen ovlağa gelmedin

Men seni isterem hamıdan eziz

Men senin yanında oldum bir keniz

Etr-i can besledim güllerden temiz

Bülbül olub, gohlamağa gelmedin

Varlılar yarıyla çekdiler lezzet

Sen yade düşdükçe, men çekdim hasret

Niye bele etdin, ay geda hislet

Şamama dermeye, tağa gelmedin

Menim adım Hemayil'dir, hemaya

Sinem benzer hem ulduza, hem aya

Mene ve'de verdin, gelem bir aya

Bağlandı arana, dağa gelmedin.

Sakaoğlu, Saim vd. (1993). "Âşık Hemayil". Başlangıçtan Günmüze Kadar Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi, Azerbaycan Âşık Edebiyatı, C. 3. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.