Madde Detay

Hayatı hakkında bilgi bulunmayan Hamzaoğlu’nun varlığı Şükrü Elçin’in Akdeniz’de ve Cezayir’de Türk Halk Şâirleri adlı eserindeki Hamzaoğlu mahlaslı şiirden tespit edilebilmektedir. Elçin, Hamzaoğlu’nun adını 17. asır âşıkları içerisinde zikreder. 

Elçin, Şükrü (1988). Akdeniz’de ve Cezayir’de Türk Halk Şâirleri. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yay.

Semaî

Vardım gördüm bir çeşme

Çeşme ne güzelsin çeşme

Mevlâ’m seni öğmiş yaratmış

Güzel hilale dönmişsin

Zilfim yüzüme sacaram

Âşıka kıya bakaram

Seveni oda yakaram

Bana da gül dalı derler

Gül dalı mı derler sana

Her dem işin girmek kana

Feryat itdim geldim sana

Kuluna Hamzaoğlu derler

Zülfim yüzüme sacaram

Suyu deryadan içerem

Turnayam yüksek ucaram

Bana da gül dalı derler

Sen misin güzeller soyu

Aslın melek cismin huru

Turnadur şahinun payı

Kuluna Hamzaoğlu derler

Ben güzeller genciyem

Altun içinde inciyem

Anadolu turuncuyem

Bana da gül dalı derler

Sen misin güzeller genci

Ağzında dişlerin inci

Öpsem koçsam ol turumcu

Bana da Hamzaoğlu derler

Hamzaoğlu sözün bişir

Var aklın başına deşir

Çok söz Kur’an’da yaraşır.

Bana da gül dalı derler

Aman hey Allah’ım aman

Sayılmaz başımdan duman

Sözü kat’idelim heman

Bana da gül dalı derler

Hamzaoğlu söyler bu sözü

Sevelim şakayılan nazı

Gül dalının ayakları tozu

Dalına Hamzaoğlu derler 

Elçin, Şükrü (1988). Akdeniz’de ve Cezayir’de Türk Halk Şâirleri. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yay. 128-129.