Madde Detay

Ümmî Sinan-zâde demekle meşhurdur. Ümmî Sinân-zâde Şeyh Hasan Efendi olarak bilinir. Mehmed Efendi’nin oğludur. Hülasatü’l-Eser’de babasının isminin Ahmed yazılması yanlıştır. Ümmi Sinan, Şeyh İbrahim Efendi'nin kızı Âbide Hanım'ın kızı Hatice Bacı'nın oğludur. (Ekinci 2013: 93). Abdülahad Efendi’den gerekli ilimleri tahsil etti, batınî ilimlerde de ilerledi. Evliya mertebesinde olduğu rivayet edilmektedir. İstanbul’da Şehreminî adlı yerde oturmuştur. Ümmî Sinan tekkesi şeyhidir. Burada Ebu'l-feth Sultan Mehmed Han Camii'nde Cuma vaizi olmuştur. Çukadar Şeyh Mehmet Efendi'nin halifesidir. (Ekinci 2013: 93). Bir çok eseri vardır. Meclis-i Sinânî adlı eseri çok meşhurdur. 1088/1677-78 senesinde vefat etmiştir.

Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). İsmail Belîğ Nuhbetü’l-Âsâr Li-Zeyli Zübdeti’l-Eş’âr. Ankara: AKM Yay.

Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay.

Ekinci, Ramazan (hzl.) (2013). Hâfız Hüseyin Ayvansarayî Vefeyât-ı Ayvansarayî. İstanbul: Buhara Yay.

İpekten, Halûk, Mustafa İsen, Recep Toparlı, Naci Okçu ve Turgut Karabey (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay. 16.

Kurnaz, Cemal ve M. Tatçı (hzl.)(2001). Mehmed Nâil Tuman Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.1. Ankara: Bizim Büro Yay.194.

Kurnaz Cemal ve M. Tatcı (hzl.) (2003). Os­manlı Müellifleri. Bursalı Mehmed Tâhir. Ankara: Bizim Büro Yay. 61.

Müstakim-zâde Süleyman Sadeddin (2000). Mecelletü’n-Nisâb fi’n-Nisbi ve’l-Künâ ve’l-Elkâb. (Tıpkı Basım). Ankara: KB Yay.117, 184.

Nâm u ârın terk idüp meydâna gel

Cân u başından geçüp merdâne gel

Nûş idüp aşk u muhabbet cür’asın

Bâg-ı ışk içre bu gün efgâna gel

Levh-i kalbe saykal eyle dâimâ

Dîde-i kalbi açıp dil-dâre gel

Nûr-ı zâtun pertevidür görinen

Dîde-i sırrı silip seyrâna gel 

(Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay.152.)

Derde dermân ister isen derde ir

Yine derdür âşıkun dermânı bil

Câna cânân ister isen pîre ir

Ana mürşidsiz irilmez şöyle bil

Niceler pîrini görüp bilmedi

Gâfil olma pîrini merdâne bil

Nûr-ı Hakkı bulmak istersen Hasan

Ana mazhar kâmil-i insânı bil

(Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay.153.)

Âşıkı ma'şûka vâsıl eyleyen Hû zikridür

Tâlibi matlûba nâil eyleyen Hû zikridir 

(Ekinci, Ramazan (hzl.) (2013). Hâfız Hüseyin Ayvansarayî Vefeyât-ı Ayvansarayî. İstanbul:Buhara Yay. 93.)