Madde Detay

16. yüzyıl mutasavvıf şairlerinden olan Hasan-ı Rumi, Latifi Tezkiresi’nde belirtildiğine göre Karaferya yakınlarında bir köyden olup derviş meşreblidir (Canım 2000: 227). İkinci Bayezid devri ortalarında vefat etmiştir (TDEA 1981: 133). Şiirinin üslubu güzel ve rağbet görenlerdendir (Canım 2000: 227). Reddül-Acüz ales-Sadr örneği olan mevcut şiirinde şairin divan edebiyatı geleneğine bağlı kaldığı görülür.

Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latifî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nüzemâ (İnceleme-Metin). Ankara: AKM Yay.

Yazım Kurulu (1981). “Hasan-ı Rumi”. Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 4. İstanbul: Dergâh Yay. 133.

Gazel

Mısr- ı hüsnünde ki güm kıldı gönül can u seri

Şam-ı zülfünde imiş aldı lebünden haberi

Haber-i fıkrat-i gülden ki kelam itdi saba

Bülbülün lale-sıfat kana boyandı cigeri

Cigeri gamzen okı deldü vü dilden geçüben

Canuma oldı revan tutmadı sinem siperi

Siperi pareleyüp tirüne canlar vireyin

Başa toğarsa bu devlet güneşinün eseri

Eseri kılca belürmez belünün çun sanema

Ne ümide tolanur işbu saadet kemeri

Kemeri himmet ile belüne bagladı ala

Ki kemer beste kul itdi sana şems ü kameri

Kameri bedr ü hilal eyleyen ol Tanrı hakı

Hasanun hüsnünedür evvel ü ahir nazarı

Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latifî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nüzemâ (İnceleme-Metin). Ankara: AKM Yay. 228.