Madde Detay

Hevesî, Üsküplü olup Sehî ve Latîfî tezkirelerinde kendisinden bahsedilmektedir. Şairin, doğum ve ölüm tarihi bilinmemekte, ailesi ve öğrenimi hakkında bilgi bulunmamaktadır. Hevesî, İshak Efendi’nin (ö. 944/1537) çağdaşı ve musahibidir.

Hevesî, ilimle uğraşırken, bu yolda çalışmayı bırakarak şiire heves etmiştir. Hoş tabiatlı, latif, şirin birisidir. Dostları arasında, hoş sohbeti, güler yüzlülüğü ve şakacılığı ile tanınmaktadır. Şairin, sohbet esnasında yaptığı latifeleri ve hitabeti beğenilmektedir.

Elfü’l-Leylâ tercümesinin ve Efsane-i Subh u Mesâ’nın ona ait olduğu söylenmektedir.

Şairin mürettep divanı yoktur. Şiirlerine şiir mecmualarında rastlanmakta olup bu şiirler âşıkâne tarzdadır.

Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzemâ. Ankara: AKM Yay.

İsen, Mustafa (hzl.) (1998). Sehî Bey Tezkiresi Heşt-Bihişt. Ankara: Akçağ Yay.

Mecmua. Milli Kütüphane. Yaz. A. 1694. 3a.

1. Degülüm ol güneşüñ ben tek ü tenhâ delisi

Zerre-veş yüz biñ ola bî-ser ü bî-pâ delüsi

2. Nice ‘Azrâ-yı‘izâr u nice Leylî-veş olur

Kim anuñ Vâmık u Mecnûndur eñ ednâ delüsi

3. Kande bir haste ya bir vâlih-i şeydâ görsem

Ya ölümlüsi çıkar ol sanemüñ ya delüsi

4. Kûh-ı gam çekmegi Feryâd ile Mecnûn ne bilür

Biri dag âdemîsidür biri sahrâ delisi

5. Hevesî olmadı dünyâca gamuña râzı

Olmaya ancılayın bir dahi dünya delüsi

(Mecmua, Milli Kütüphane, Yaz. A. 1694. 3a)