Madde Detay

Asıl adı Ahmed'dir. Hacca giderek Hicâzî mahlasını almış ve Mevlânâ İmadüddin-i Semerkandî'ye intisap etmiştir. Nahçıvan sınırında 1040/1630-31 vefat etmiştir. Mezarı Nahçıvan'da bulunmaktadır. (Güner vd. 2003: 16; Kurnaz-Tatçı 2001:764/188) Musiki ve satrançta üstün bir yeteneği olduğu ve devrinin önde gelenlerinden kabul edildiği kaynaklarda kayıtlıdır. (Güner 2003: 16) Kendisinden geriye Şah Abbas hakkında yazdığı pek çok hiciv kalmıştır. Ali Emirî, Hicâzî'nin birçok gazelini gördüğünü ifade etmektedir.(Güner 2003: 16)

Güner, Galip ve N. Güner (hzl.) (2003). Esâmî-i Şuarâ-yı Âmid, Ali Emiri Efendi. Ankara: Anıl Matbaası.

İpekten, Halûk, M. İsen, R.Toparlı, N. Okçu ve T. Karabey (1998). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.)(2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

Gözler kamaşır mihr-i ruh-ı yâre bakılmaz

Gün gibi güzellenmiş o meh-pâre bakılmaz

Ey la'l-i lebün mazhar-ı enfâs-ı Mesîhâ

Mazmûn-ı kelâmunda 'ayân muciz-i 'Îsâ

(Kurnaz, Cemal ve MustafaTatçı (hzl.)(2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay. 188.)