Madde Detay

Asıl adı kuvvetle muhtemel (Erdem 1994: 82) Abdülhalîm’dir ve bu sebeple Hilmî mahlasını seçmiştir. Sultan I. Mahmûd (sal. 1730-1754) döneminde Enderun’da yetişti ve yine aynı dönemde vefat etti. Râmiz (Erdem 1994: 82), Hilmî’nin tatlı sözlü bir şair olduğunu belirtir. Eseri olup olmadığına ilişkin kaynaklarda bir bilgi yoktur.

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmânî. C. 2. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

Erdem, Sadık (hzl.) (1994). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâ’sı, İnceleme-Tenkidli Metin-İndeks-Sözlük. Ankara: AKM Yay.82.

İpekten, Haluk vd. (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmet Nail Tuman,Tuhfe-i Na’ilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C. 1. Ankara: Bizim Büro Yay. 

Sultan I. Mahmûd’un cülusuna düşürdüğü tarih

Mücevher olmalı Hilmî bunun gibi târîh

Ki seyf-i kâtı‘-ı şerdür culûs-ı Mahmûd Han (1143)

(Erdem, Sadık (hzl.) (1994). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâ’sı, İnceleme-Tenkidli Metin-İndeks-Sözlük. Ankara: AKM Yay. 82.)