Madde Detay

Hüsniye Bacı’nın ismini, Sadeddin Nüzhet Ergun, Bektaşî Kızılbaş Alevî Şairleri ve Nefesleri adlı eserinde “Hangi Yüzyılda Yaşadığı Henüz bilinmeyen Bektaşi-Alevi-Kızılbaş Şairleri” arasında zikreder (1956: 364-365). Hüsniye Bacı, burada yer alan her iki nefesinde de Hüsnî mahlasını kullanmış ve tapşırma dörtlüğünde “Abdal Musa derler Pîrimin ismi” ile başlamıştır. Buradan anlaşılacağı üzere Hüsniye Bacı, Abdal Musa’ya intisap etmiştir. Turgut Koca ise bu konuyla ilgili şu bilgiyi nakleder: Abdal Musa dergâhı yatırı çevrelerindeki söylentiye göre; Hüsniye Bacı, Abdal Musa’nın kız kardeşidir. Bununla birlikte Abdal Musa Velayetnâmesi’nde bu bacıdan hiç söz edilmez. Yalnız Abdal Musa yatırının sol tarafında duvara yakın bir mezar vardır. Üzerinde hiçbir tarih ve yazı yoktur. Bu kabrin Abdal Musa’nın kız kardeşi, Zeynep Hüsniye’ye ait olduğunun tespit edildiğini; fakat belgeleyemediğini dile getirir. Koca’ya göre, Hüsniye Bacı’nın şiirdeki dili de, o devrin diline uygunluk göstermez. Yalnız Abdal Musa Dergâhı’na bağlı bir muhibbe olduğu gerçektir. Hüsniye Bacı 16. yüzyıl kadın Bektaşilerindendir. Nefesleri coşkulu ve içtendir (1990: 211). 

Ergun, Sadettin Nüzhet (1956). Bektaşî Kızılbaş Alevî Şairleri ve Nefesleri. İstanbul: İstanbul Maarif Kitaphanesi.

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Şairleri ve Nefesleri. İstanbul: Naci Kasım İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası.

Nefes

Horasan şehrinden duyuldu sesi

Âşık muhiblere düştü hevesi

Yedi bâb içeri pîrin türbesi

Eşiğin bekliyen câna aşk olsun

Mağripten maşrıka oynar kılıcı

Eşiğin bekleyen olmuştur hacı

Pirimin başında elif-i hacı

Eşiğin bekliyen câna aşk olsun

Ol Sultan yürüttü yedi dağları

Bozuldu çürükler kaldı sağları

Türbe bahçesinde cennet bağları

Eşiğin bekliyen câna aşk olsun

Abdal Musa derler Pîrimin ismi

Ateşe girince yanmadı cismi

Sana niyaz eder derment Hüsnî

Eşiğin bekliyen câna aşk olsun 

Koca, Turgut (1990). Bektaşi Şairleri ve Nefesleri. İstanbul: Naci Kasım İstanbul Maarif Kitaphanesi ve Matbaası. 211-212.