Madde Detay

Bursa’da doğdu. Zengin bir tüccarın oğludur. Yegân-zâde Ulvî’nin kardeşidir. Kazaskerlikten emekli Gürz Seydî’den mülazım olduktan sonra kadı oldu. Sesinin güzelliğinden dolayı “Tûtî-i Latîf” sanıyla tanındı. Kazandığı paralarla İstanbul Yenibahçe’de medrese yaptırıp vakıf kurdu. Emekli olduktan sonra kendini tasavvufa verdi (Kılıç 2010: 735, Eyduran 2009: 227). 972/1564-65 yılında İstanbul’da vefat etti. Mezarı, yaptırdığı medresenin bahçesindedir (Riyâzî vr. 94a).

Kaynaklarda Latîfî’ye ait herhangi bir eserden bahsedilmemiştir. Âşık Çelebi, şiirlerinin güzel olduğunu belirtir (Kılıç 2010: 735).

Akbayar, Nuri (hzl.) (1998). Mehmed Süreyya, Sicill-i Osmânî (Yâhud Tezkîre-i Meşâhir-i Osmânî). C. 3. İstanbul: KB-Tarih Vakfı Ortak Yay.

İpekten, Halûk, M. İsen, R. Toparlı, N. Okçu ve T. Karabey (1998). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay.

Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâ’irü’ş-Şu’arâ-İnceleme-Metin. C. 2. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî- Dîvân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. C. 2. Ankara: Bizim Büro Yay.

Riyâzî. Riyâzu’ş-Şu’arâ. Milli Kütüphane Yazmalar Koleksiyonu, 06 Hk 1275. vr. 94a.

Matla’

Ne dûd-ı âteş-i hasret ne reşk odıyla dâgum var

Kanâ’at mülkine şâhum ne tugum ne otagum var

Matla’

Gerekmez tevsen-i çarhı meh-i nevden ferâgum var

Bu âlem kiştzârında ne çiftüm ne oragum var

Kıt’a

Elem-i Niş-i belâ cânumuza yetmişdür

Dil-i sevdâ-zede bulıncaya dek hamsîni

Erba’îni ne kadar çekdügimi ben bilürem

Dil-i sevdâ-zede bulıncaya dek sittîni

(Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâ’irü’ş-Şu’arâ-İnceleme-Metin. C. 2. İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay. 735-36.)