Madde Detay
AMÎDÎ
(d. ?/? - ö. ?/?)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 16. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4
Tezkirelerde ʻAmîdî mahlaslı herhangi bir şair bulunmamaktadır. Ancak Topkapı Sarayı
Kütüphanesinde bulunan ve 16. yüzyılın sonlarında tertip edilen bir şiir
mecmuasında (Revan 1972) “Tahmîs-i ʻAmîdî” başlığıyla şaire ait bir tahmis kayıtlıdır. Bu tahmisin kayıtlı
olduğu şiir mecmuasının tertip tarihinden hareketle ʻAmîdî’nin de 16. yüzyıl şairlerinden olduğunu kabul etmek mümkündür.
Kaynakça
Mecmûa-i Eşâr. Topkapı
Sarayı Kütüphanesi “Revan 1972”. vr. 92b.
Madde Yazım Bilgileri
Yazar: DOÇ. DR. YUNUS KAPLANYayın Tarihi: 08.05.2021Güncelleme Tarihi: 24.08.2021Eserlerinden Örnekler
Eserlerinden Örnekler
Tahmis
I
Esîr-i
dâm-ı ʻışk oldı göñül murg[ı] bu âlüñle
ʻAceb
fevrîce sayd itdüñ anı bir dâne hâlüñle
İdüp
şâdân u dil-hande bizi bir dem visâlüñle
Cüdâ
kılduñ dili mûnis idüp şimdi hayâlüñle
ʻAceb
âl eyledüñ şâhum ruh-ı gül-reng-i âlüñle
II
Begüm
sâbit-kadem sandum seni ol ʻahd ü peymâna
Anuñçün
nice dem oldı göñül şâhâ çü ferzâne
Sadâkat
üzre va’llâhi virürken cânı sen câna
Neden
ey cânumuñ cânı uyup bir dîv-i nâ-dâna
Kuluñ
dûr eyledüñ şimdi cemâl-i bî-misâlüñden
III
Bu
deñlü âşinâlık kim var idi şimdi cânânum
Yanuñda
ne hatâ kıldum nedür yâ cürm ü ʻisyânum
İdüp
katʻ-ı nazar bizden göge irgürdüñ efgânum
Meded
gör baña bir çâre ya gel dök yirlere kanum
Koma
tek künc-i hasretde beni bir dem melâlüñle
IV
Senüñ
tabʻ-ı münîfüñde bu vezn-i ʻilm-i vicdânî
Var
iken hem-dem idinmek düşer mi saña nâ-dânı
Dilâ her seng-i sulb olmaz bilürsin gevherüñ kânı
Mukârin
kıl saña lâyık cihânda bir sühândânı
Muvâfık
düşe tâ bir dem kemâlüñle cemâlüñle
V
Gel
ey cân hâzıkı lutf it unutma işbu bîmârı
Ki
vasluñdan cüdâ hergiz bulunmaz derde tîmârı
Niyâz
u maksadum budur saña yalvarı yalvarı
Ölürse
ger bu hecr ile ʻAmîdî bendenüñ bârî
Kerem kıl sâye sal cânı çıkınca zülf-i dâlüñle
(Mecmûa-i Eşâr. Topkapı
Sarayı Kütüphanesi “Revan 1972”. vr. 92b.)
Yayın Tarihi: 08.05.2021Güncelleme Tarihi: 24.08.2021Eserlerinden Örnekler
Eserlerinden Örnekler
Tahmis
I
Esîr-i
dâm-ı ʻışk oldı göñül murg[ı] bu âlüñle
ʻAceb
fevrîce sayd itdüñ anı bir dâne hâlüñle
İdüp
şâdân u dil-hande bizi bir dem visâlüñle
Cüdâ
kılduñ dili mûnis idüp şimdi hayâlüñle
ʻAceb
âl eyledüñ şâhum ruh-ı gül-reng-i âlüñle
II
Begüm
sâbit-kadem sandum seni ol ʻahd ü peymâna
Anuñçün
nice dem oldı göñül şâhâ çü ferzâne
Sadâkat
üzre va’llâhi virürken cânı sen câna
Neden
ey cânumuñ cânı uyup bir dîv-i nâ-dâna
Kuluñ
dûr eyledüñ şimdi cemâl-i bî-misâlüñden
III
Bu
deñlü âşinâlık kim var idi şimdi cânânum
Yanuñda
ne hatâ kıldum nedür yâ cürm ü ʻisyânum
İdüp
katʻ-ı nazar bizden göge irgürdüñ efgânum
Meded
gör baña bir çâre ya gel dök yirlere kanum
Koma
tek künc-i hasretde beni bir dem melâlüñle
IV
Senüñ
tabʻ-ı münîfüñde bu vezn-i ʻilm-i vicdânî
Var
iken hem-dem idinmek düşer mi saña nâ-dânı
Dilâ her seng-i sulb olmaz bilürsin gevherüñ kânı
Mukârin
kıl saña lâyık cihânda bir sühândânı
Muvâfık
düşe tâ bir dem kemâlüñle cemâlüñle
V
Gel
ey cân hâzıkı lutf it unutma işbu bîmârı
Ki
vasluñdan cüdâ hergiz bulunmaz derde tîmârı
Niyâz
u maksadum budur saña yalvarı yalvarı
Ölürse
ger bu hecr ile ʻAmîdî bendenüñ bârî
Kerem kıl sâye sal cânı çıkınca zülf-i dâlüñle
(Mecmûa-i Eşâr. Topkapı
Sarayı Kütüphanesi “Revan 1972”. vr. 92b.)
Güncelleme Tarihi: 24.08.2021Eserlerinden Örnekler
Eserlerinden Örnekler
Tahmis
I
Esîr-i
dâm-ı ʻışk oldı göñül murg[ı] bu âlüñle
ʻAceb
fevrîce sayd itdüñ anı bir dâne hâlüñle
İdüp
şâdân u dil-hande bizi bir dem visâlüñle
Cüdâ
kılduñ dili mûnis idüp şimdi hayâlüñle
ʻAceb
âl eyledüñ şâhum ruh-ı gül-reng-i âlüñle
II
Begüm
sâbit-kadem sandum seni ol ʻahd ü peymâna
Anuñçün
nice dem oldı göñül şâhâ çü ferzâne
Sadâkat
üzre va’llâhi virürken cânı sen câna
Neden
ey cânumuñ cânı uyup bir dîv-i nâ-dâna
Kuluñ
dûr eyledüñ şimdi cemâl-i bî-misâlüñden
III
Bu
deñlü âşinâlık kim var idi şimdi cânânum
Yanuñda
ne hatâ kıldum nedür yâ cürm ü ʻisyânum
İdüp
katʻ-ı nazar bizden göge irgürdüñ efgânum
Meded
gör baña bir çâre ya gel dök yirlere kanum
Koma
tek künc-i hasretde beni bir dem melâlüñle
IV
Senüñ
tabʻ-ı münîfüñde bu vezn-i ʻilm-i vicdânî
Var
iken hem-dem idinmek düşer mi saña nâ-dânı
Dilâ her seng-i sulb olmaz bilürsin gevherüñ kânı
Mukârin
kıl saña lâyık cihânda bir sühândânı
Muvâfık
düşe tâ bir dem kemâlüñle cemâlüñle
V
Gel
ey cân hâzıkı lutf it unutma işbu bîmârı
Ki
vasluñdan cüdâ hergiz bulunmaz derde tîmârı
Niyâz
u maksadum budur saña yalvarı yalvarı
Ölürse
ger bu hecr ile ʻAmîdî bendenüñ bârî
Kerem kıl sâye sal cânı çıkınca zülf-i dâlüñle
(Mecmûa-i Eşâr. Topkapı
Sarayı Kütüphanesi “Revan 1972”. vr. 92b.)
Eserlerinden Örnekler
Eserlerinden Örnekler
Tahmis
I
Esîr-i
dâm-ı ʻışk oldı göñül murg[ı] bu âlüñle
ʻAceb
fevrîce sayd itdüñ anı bir dâne hâlüñle
İdüp
şâdân u dil-hande bizi bir dem visâlüñle
Cüdâ
kılduñ dili mûnis idüp şimdi hayâlüñle
ʻAceb
âl eyledüñ şâhum ruh-ı gül-reng-i âlüñle
II
Begüm
sâbit-kadem sandum seni ol ʻahd ü peymâna
Anuñçün
nice dem oldı göñül şâhâ çü ferzâne
Sadâkat
üzre va’llâhi virürken cânı sen câna
Neden
ey cânumuñ cânı uyup bir dîv-i nâ-dâna
Kuluñ
dûr eyledüñ şimdi cemâl-i bî-misâlüñden
III
Bu
deñlü âşinâlık kim var idi şimdi cânânum
Yanuñda
ne hatâ kıldum nedür yâ cürm ü ʻisyânum
İdüp
katʻ-ı nazar bizden göge irgürdüñ efgânum
Meded
gör baña bir çâre ya gel dök yirlere kanum
Koma
tek künc-i hasretde beni bir dem melâlüñle
IV
Senüñ
tabʻ-ı münîfüñde bu vezn-i ʻilm-i vicdânî
Var
iken hem-dem idinmek düşer mi saña nâ-dânı
Dilâ her seng-i sulb olmaz bilürsin gevherüñ kânı
Mukârin
kıl saña lâyık cihânda bir sühândânı
Muvâfık
düşe tâ bir dem kemâlüñle cemâlüñle
V
Gel
ey cân hâzıkı lutf it unutma işbu bîmârı
Ki
vasluñdan cüdâ hergiz bulunmaz derde tîmârı
Niyâz
u maksadum budur saña yalvarı yalvarı
Ölürse
ger bu hecr ile ʻAmîdî bendenüñ bârî
Kerem kıl sâye sal cânı çıkınca zülf-i dâlüñle
(Mecmûa-i Eşâr. Topkapı
Sarayı Kütüphanesi “Revan 1972”. vr. 92b.)