Madde Detay

Hayatı hakkında bilgi olmayan Mevâlî’nin varlığı, Şükrü Elçin’in “Viyana Mecmuası ve 14-16. Asırlarda Yaşamış Halk Şairleri” adlı çalışmasında, Mevâlî mahlaslı bir şiirden bilinmektedir (1997: 76). Viyana Millî Kütüphanesi yazmaları arasında (A.f. 437) numarada kayıtlı, nesihle kaleme alınmış H. 997/M. 1588 tarihli mecmuada, Türk halk şiiri tarihi bakımından büyük bir değer taşımaktadır. Çoğunlukla bugüne kadar adlarını bilinmeyen 16. asır halk şairlerinin şiirlerini ihtiva eden bu mecmua birçoğunun Bektaşi ve bazılarının Rumelili olduğu anlaşılan bu şairlerin bugüne kadar yapılmış yayınlardaki eksik ve yanlışları da dikkate alarak bütün metinlerini Elçin, tarihle perçinlemek düşüncesi ile aynen vermektedir (1997: 76). Elçin’in varsağı olarak verdiği şiir, aslında bir nefestir. 

Elçin, Şükrü (1997). Halk Edebiyatı Araştırmaları I. Ankara: Akçağ Yay.

Nefes

Allah bir Muhammed Ali

Nazar eyle Bâri bana

İzz ü Celâl’in aşkına

Çekdürme şol zârı bana

Mevâlî şems ü ziyâdur

Efendüm hükm ıssı şâhdur

Ay alnında seyrangâhdur

Tecellinin nûrı bana 

Elçin, Şükrü (1997). Halk Edebiyatı Araştırmaları I. Ankara: Akçağ Yay. 77.