Madde Detay

Menteşelidir. Şehzâde Sultân Bayezid’in hocası Cafer Efendi’nin oğludur. Kendisi de şehzâdenin dostu olduğu için Muhlisî mahlasını kullandı. Babasının ölümünden sonra uzlete çekilen şair, Kânûnî Sultân Süleymân devri sonlarında vefat etti (Sungurhan 2008: 273, Kurnaz-Tatcı 2001: 940, 941).

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmanî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

İpekten, Halûk, Mustafa İsen, Recep Toparlı, Naci Okçu ve Turgut Karabey (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay. 

Kayabaşı, Bekir (hzl.)(1997). Kaf-zâde Fâ’izî’nin Zübdetü’l Eşâr’ı. Doktora Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî- Dîvân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

Riyâzî. Riyazu'ş-Şuarâ. Millet Ktp. Ali Emiri Ef. 1346. 121.

Sungurhan Eyduran, Aysun (hzl.) (2008). Beyânî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: Kültür Bakanlığı e-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83502/beyani----tezkiretus-suara.html [erişim tarihi: 20.03.2013] .

Şemseddin Sâmî (1311). Kâmûsü’l-A’lâm. C. 6. İstanbul.

Ölürin ayrılımazın severüm cânumsın

Ey tabîb-i dil ü cân derdüme dermânumsın 

(Sungurhan Eyduran, Aysun (hzl.) (2008). Beyânî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: Kültür Bakanlığı e-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83502/beyani----tezkiretus-suara.html [erişim tarihi: 20.03.2013]. 273).