Madde Detay

Doğum yeri ve tarihi bilinmemektedir. Asıl adı Münîf’tir. Şair Seyyid Vehbî’nin oğlu olduğundan Seyyid Vehbî-zâde Münîf Efendi olarak tanındı. Sicill-i Osmanî (Akbayar 1996: 1215) ile Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1986: 470)’nde Keçeci-zâde olarak geçmektedir. Babasından ve devrin âlimlerinden öğrenim gördü. 13 Recep 1146/20 Aralık 1733’te Hubyar Câmiindeki Kâtip Mustafa dersliğinde müderrisliğe başladı. 17 Cemâziyelâhır 1149/23 Ekim 1736’da Fatıma Hanım Medresesi müderrisliğine atandı. Babasının vefat etmesi üzerine çok üzüldü. Bu sıkıntılı günleri Rumeli’de Karinabad ve benzeri yerlerde niyabetle geçirdi. 17 Zilhicce 1151/28 Mart 1739’da Mukabele-i Süvari Medresesi’ne atanmakla müderrisliğe geri döndü. Râmiz (Erdem 1994: 269)’e göre Muharrem 1153/Mart-Nisan 1740’ta naib olarak Kahire’ye gitmek üzereyken, Sicill-i Osmanî (Akbayar 1996: 1215)’ye göre de Mısır’da Münif kadısı iken vefat etti.

Râmiz (Erdem 1994: 270), neşeli ve tatlı sözlü bir şair olduğunu ve şiirlerinin kaybolduğunu belirttikten sonra Hekimbaşı-zâde Ali Paşa’nın yaptırdığı bir çeşme için düşürdüğü tarih beytini şiirine örnek olarak vermiştir. 

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ Sicill-i Osmanî. C. 4. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay. 1215.

Cunbur, Müjgân (2006). “Münif”. Türk Dünyası Ortak Edebiyatı, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 6. Ankara: AKM Yay. 469.

Erdem, Sadık (hzl.) (1994). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâsı (İnceleme-Tenkitli Metin-İndeks-Sözlük). Ankara: AKM Yay. 269-270.

Kurnaz, Cemâl ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî -  Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.I-II. Ankara: Bizim Büro Yay. 985.

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1986). C. 6. “Münif Efendi (Keçecizâde)”. İstanbul: Dergâh Yay. 470. 

Nazm

Bu musaffâ çeşme târîhin Münîf

Didiler aynü’l-hayâti’s-sâniye

(Erdem, Sadık (hzl.) (1994). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâsı (İnceleme-Tenkitli Metin-İndeks-Sözlük). Ankara: AKM Yay. 270).