NÂMÛSÎ

(d. ?/? - ö. ?/?)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / Başlangıç-15. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Kaynaklarda bu mahlasta bir şair bulunmamaktadır. Ancak Ömer b. Mezîd’in nazire mecmuasında şiirleri bulunmasına ve nazire yazdığı şairlere nazaran 15. yüzyıl şairlerinden olduğu anlaşılmaktadır. Nâmûsî’nin bu mecmuada biri kaside diğerleri gazel olmak üzere 19 şiiri vardır ki Nâmûsî, mecmua derleyicisi Ömer bin Mezîd’in kendi şiirleri ve Ahmedî’den sonra eserde en çok şiiri bulunan şair olarak dikkat çekmektedir. Bu sayı, elbette şairin tesirlerini ve devrindeki şöhretini ortaya koyması açısından çok önemlidir. Ne yazık ki şiirleri Nâmûsî’nin biyografisine katkıda bulunmamaktadır. Ancak iyi bir eğitim aldığı muhakkaktır. Canpolat (1982: 10), eserdeki şairlerle ilgili olarak yaptığı kısa değerlendirmede özellikle andığı tek şair olan Nâmûsî için “Hiç bir şuara tezkiresinde adını bile göremediğimiz Nâmûsî’nin şiirlerinde, telmihlerin ve tasavvufla ilgili ayrıntıların yüklü oluşu bir yana, Nesîmî ile karşılaştırılabilecek usta bir şairle karşı karşıya olduğumuzu anlıyoruz.” demektedir. Şairin Edirneli Nazmî’nin Mecmaun-Nezâir’inde 2, Pervâne Bey Mecmûası’nda da 3 gazeli vardır.

Kaynakça

Canpolat, Mustafa (hzl.) (1982). Ömer b. Mezîd, Mecmû’atü’n-Nezâ’ir. Ankara: TDK Yay.

Köksal, M. Fatih (2006). “Nâmûsî”. Türk Dünyası Edebiyatçılar Yazarlar ve Şairler Ansiklopedisi. C. 6. Ankara: AKM Yay. 523.

Köksal, M. Fatih (hzl.) (2012). Edirneli Nazmî, Mecma’u’n-Nezâ’ir. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf [erişim tarihi: 20.08.2013].

Pervâne Bey. Mecmû’a-i Nezâ’ir. Topkapı Sarayı Kütüphanesi. Bağdat. No. 406., vr. 189a, 339b, 464a.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: PROF. DR. MEHMET FATİH KÖKSAL
Yayın Tarihi: 20.09.2013
Güncelleme Tarihi: 06.11.2020

Eserlerinden Örnekler

Gazel

Bulınmaz revnakı dil-ber yüzün katında bustânun

Hacîldür bülbül ey gonçe dehânundan gülistânun

Nicesi cem’ ide aklını gönlüm su gibi ditrer

Tagıtdukça gül üstine hevâ zülf-i perîşânun

Giderse âb bir katre yoluna iki gözümden

Gelür bu kurretü’l-’aynı olur ol hûr-ı Rıdvân’un

Yüzüne gül saçuna sünbül ohşadam didi gerçi

Ne ana misli var bunun ne bunca lutfı var anun

Saçun sevdâsı gösterdi Sikender gözine zulmet

Tudagun rûşen eyledi rumûzın âb-ı hayvânun

Neden hurşîd-i âlem gibi tâbun tutdı âfâkı

Meger bedr-i hilâl oldı felekde gûy-ı çevgânun

Muhakkak istedi neshüni ta’lîk ile Nâmûsî

Anun içün gubâr oldı gözinde hatt-ı reyhânun

(Köksal, M. Fatih (hzl.) (2012). Edirneli Nazmî, Mecma’u’n-Nezâ’ir. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf [erişim tarihi: 20.08.2013]. 1502.)