Madde Detay

İstanbul’da doğdu. Asıl adı Mustafa Nazîf’tir. Yedikuleli mezunlarından Hattat Mehmed Efendi’nin oğludur. Enderundan yetişti. 1223/1808’de mabeynci oldu. Sonra Sultan Bayezid rûznâmçecisi olarak çıkdı. 1224/1809’da Tophane nazırı, 1225/1810’da suvari mukabelecisi, 1228/1814’te Humbarahane nazırı, sonra tersane ve şehremini ve Surre-i Hümayun şehremini ve sultan kethudası oldu. 1237/1822’de yine şehremini oldu. İzmit Kereste Nazırı olup 1240/1825’te İzmit’te 60 yaşında vefat etti. “Âh göçdi Nazîf Efendi âh” vefatına düşürülen tarihtir. İzmit’te medfundur.

Şiirlerine örnek Fatîn Tezkiresi’ndedir.

Cunbur, Müjgan (2006). "Nazîf". Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C.6. Ankara: AKM Yay. 554.

Fatîn Dâvud (1271). Hâtimetü’l-Eş’âr. İstanbul.

Hülagü, Orhan, Mustafa Ekincikli, Hamdi Savaş (hzl.) (1998). Mehmed Süreyya, Sicill-i Osmânî. C. IV/II. İsyanbul: Sebil Yay.

Kurnaz, Cemal, Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nailî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C. II. Ankara: Bizim Büro Yay.

Gazel

Pây-mâl-ı esb-i nâzın olmağa dil hâk olur

Her saf-ı müjgân-ı çeşm-i hasretim hâşâk olur

Kimde sevdâ-yı ser-i zülfün olursa ukdesi

Dâmân-ı sabr u şekîbi şâne veş sad çâk olur

Künc-i gamda hastegânın itse âh-ı sûz-nâk

Şu’lesi âteş-firûz-ı hırmen-i eflâk olur

Ey gül-i nevreste sensiz çeşm-i firkat-bînime

Gûşe-i kâşâne zindân gülşen âteş-nâk olur

Ey kemân-ebrû Nazîf-i bî-çâreye cevr eyleme

Bî-nevâdır tîr-i âhı el hazer çâlâk olur

(Fatîn Dâvud (1271). Hâtimetü’l-Eş’âr. İstanbul. 411.)