Madde Detay

Adı Mehmed’dir. Tahsilini tamamladıktan sonra mülâzım ve kadı oldu, Anadolu’da bazı makamlarda bulunduktan sonra 1078/1667’de vefat etti (Çapan 2005: 586). Mucîb Tezkiresi’nde “Nazmî” başlığı altında “Kuzâtdan Mehmed Çelebî’dir. Tâze-gû, şâʿir-i bî-hem-tâdır.” (Altun 1997: 59) şeklinde kısaca tanıtılan Mehmed Nazmî için verilen örnek beyitler, kaynaklarda “Nazmî Osman Efendi”ye nisbet edilmektedir. Mahlasların aynı olmasından dolayı Tezkire-i Mucîb’de bir karışıklık olduğu söylenebilir.

Tezkire-i Safâyî’de Mehmed Nazmî’nin asrın şairlerinden olduğu ve Dîvân tertip ettiği belirtilir (Çapan 2005: 586). Bunun dışında edebî yönüne dair herhangi bir bilgi verilmez.

Altun, Kudret (hzl.) (1997). Tezkire-i Mucîb. Ankara: AKM Yay. 59.

Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi, Tezkire-i Safâyî (Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr). Ankara: AKM Yay.586

Erdem, Sadık (hzl.) (2013). Mehmed Sâlih Yümnî, Tezkire-i Şuʿarâ-i Yümnî. Ankara: TTK Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.)(2001). Mehmed Nâil Tuman Tuhfe-i Nâilî-Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. C.II. Ankara: Bizim Büro Yay. 

Nazm

Felek bu ehl-i dili pây-mâl edip neyler

Dilin şikeste tenin bî-mecâl edip neyler

Kemîne katresini teşnegâne göstermez

Yâ dil-berim lebin âb-ı zülâl edip neyler

Nazm

Yaʿkûb-i dilin menzili beytü’l-hazen olsun

Tek sevdigi ol Yûsuf-ı gül-pîrehen olsun

(Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi, Tezkire-i Safâyî (Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr). Ankara: AKM Yay. 586.)