REMYÎ, Ali Efendi

(d. ?/? - ö. ?/?)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 18. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Remyî’nin hayatı hakkında tezkirelerde ve biyografik kaynaklarda herhangi bir bilgi bulunmamaktadır. Ancak Millet Kütüphanesi Ali Emiri Manzum 575 numarada kayıtlı olan ve Defterdar Mehmed Behcet Efendi (öl. 1168/1755) için yazılan şiirleri ihtiva eden Mecmûa-i Kasâ’id, Tevârîh ve Gazeliyyât adlı eserde şaire ait iki manzume yer almaktadır. Mecmuanın 1159/1746 tarihinde defterdarlık görevine getirilen Mehmed Behcet Efendi adına yazılan manzumeleri ihtiva ettiği göz önünde bulundurulduğunda Remyî’nin 18. yüzyılda hayatta olduğu anlaşılmaktadır. Mecmuada şair hakkında kayıtlı olan “Mektûbî Hazret-i A‘zamı Hulefâsından Remyî ‘Alî Efendi” ibaresinden ise asıl isminin Ali olduğu ve Mektûbî Kalemi’nde memur olarak görev yaptığı anlaşılmaktadır

Kaynakça

Efe, Z. (2021). “Defterdar Mehmed Behcet Efendi'ye Sunulan Şiirler Mecmuası  (Aemnz 575)”. Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi Journal of Academic Language and Literature 5 (1): 58–111.

Mecmû’a-i Eş’âr. Millet Kütüphanesi. Ali Emiri Manzum 575. vr. 11b.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: Arş. Gör. Zahide Efe
Yayın Tarihi: 08.05.2021
Güncelleme Tarihi: 08.05.2021

Eserlerinden Örnekler

Mektûbî Hazret-i A‘zamı Hulefâsından Remyî ‘Alî Efendinüñ Kasîde-i Beççesidür

Revnak-ârâ-yı sedâd ‘akl-ı kül-i evvel fehhâm*

Bermekîyyü’t-tab‘ u dânâ dâver-i ‘âlî-makâm

 

Ya‘nî Defterdâr Efendi zât-ı vâlâ menkabet

Behcet-efzâ-yı behîn-i tavr-ı eslâf-ı kirâm

 

Zâtı evsâfına gâlib nazm u inşâ hâzini

Müntehab şartınca kâtib mültecâ-yı hâs u ‘âm

 

Veysî vü Nâbî geleydi şimdi ‘asrında anuñ

Mükrem olurlardı bulup gûne gûne ihtirâm

 

Pâdişâh-ı ‘âleme bezl eyleyüp makdûrını

Hizmetinde pâyidâr olsun ilâ yevmü’l-kıyâm

 

Devr-i gerdûndan cihâna bir dahı gelmez fütûr

Bir vezîre anı tevfîk eyledi Rabbü’l-enâm

 

Geldi bir rütbe-i mizâc dehre hüsn-i i‘tidâl

Kayd ola aklâma dâ’im bu nizâm u intizâm

 

Hâmesinden tamlası celb-i du‘â itmekdedür

Hayra masdardur havâlâtı dahı hasbe’l-merâm

 

Az vakitde iki def‘a kul mevâcibin virüp

Bâ-husûs gitmekde İrana hazîne subh u şâm

 

Çok suhan erbâbı medhüñde kasâ’id virdiler

Biñde bir evsâfuñuñ ‘öşri ola işbu du‘âm

 

Hak Te‘âlâya emânet eyledüm ben zâtını

Lutf-ı cûd âsârını me’mûl ider Remyî müdâm

                        (Mecmû’a-i Eş’âr, Millet Kütüphanesi Ali Emiri Manzum 575, vr. 11b)


* Bu mısra vezne uymamaktadır.