Madde Detay
SA'DÎ, İmam-zâde Mehmed Sa'dî Efendi
(d. ?/? - ö. 1093/1682)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 17. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4
Sa'dî,
İmam-zâde Mehmed Sa'dî olarak tanındı. Padişah imamı Yusuf Efendi'nin oğlu
olduğundan İmam-zâde olarak anılmıştır. Mülâzım olduktan sonra kırk akçe
medreseden mazul oldu. Rebiülevvel 1057/Nisan-Mayıs 1647 ile
Recep 1069/Mart-Nisan 1659 tarihlerinde, Hadım Hasan Paşa Medresesi,
Molla Gürani Medresesi, Piri Paşa Medresesi, Sahn-ı Seman Medresesi, Şah Sultan
Medresesi, Mihrimah Sultan Medresesi’nde müderrislik yapmıştır. Safer
1070/Ekim-Kasım 1659 ile 1086/Ağustos-Eylül 1675 tarihleri arasında
sırasıyla; Bağdad, Üsküdar, Medine, Eyüp, Filibe kadılıklarında bulunmuş
1093/1682 sonlarında vefat etmiştir.
Kaynakça
Kissling, Hans
Joachim (1965). Uşşâkîzâde's
Zeyl-i Şakayık. Wiesbaden: Ottoharrasowıtz. 174-175.
Kurnaz,
Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî- Dîvân Şâirlerinin Muhtasar
Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay. 428
Mehmed Süreyyâ
(1308-15/ 1890-97). Sicill-i Osmânî. C.3-4. İstanbul: Matbaa-i
Âmire. 26,656.
Müstakim-zâde Süleyman Sadeddin (2000). Mecelletü’n-Nisâb fi’n-Nisbi ve’l-Künâ ve’l-Elkâb. (Tıpkı Basım). KB Yay. 254.
Özcan, Abdulkadir
(hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi Şakâ’ik-i Nu’mâniyye ve
Zeyilleri “Vakâyiü’l-Fuzalâ”. C. 3. İstanbul: Çağrı Yay.