Madde Detay

Pravadi’de doğdu. Asıl adı Abdulbâkî’dir. Şeyh Selâmî-zâde Mustafâ Efendi’nin oğludur. Öğrenimini tamamladıktan sonra kadılık yaptı. 1082/1671 tarihinde vefat etti.

Şairin mahlası Beliğ (Abdulkadiroğlu 1999: 209) ve Şakâyık-ı Şeyhî’de Sadrî olarak (Özcan 1989: 674-675), Sicill-i Osmânî’de (Akbayar 1996: 855) Kadrî olarak geçmektedir. Tuhfe-i Nâilî’de ise hem Sadrî, hem de Kadrî maddeleri yer almaktadır. Bu maddelerde yer alan bilgiler de birbiriyle örtüşmektedir (Kurnaz-Tatcı 2001: 551, 823).

Abdulkadiroğlu, Abdulkerim (hzl.) (1999). İsmâil Belîğ, Nuhbetü’l-Âsâr li-Zeyli Zübdeti’l-Eş’âr. Ankara: AKM Yay.

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmânî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

Kılıç, Filiz-Bülbül, Tuncay (2007). "Bulgaristan Doğumlu Divan Şairleri". Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi 43.

Kurnaz, Cemal-Tatcı, Mustafa (hzl.) (2001). İnehan-zâde Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî, Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

Özcan, Abdülkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi, Şakâyık-ı Nu’mâniyye ve Zeylleri, Vekâyi’u’l-Fudalâ. C. 2. İstanbul: Çağrı Yay.

Gönül akıtdı kendüye bir âteşîn mizâc

İtmez sanurdum âbla ben âteş imtizâc

(Özcan, Abdülkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi, Şakâyık-ı Nu’mâniyye ve Zeylleri, Vekâyi’u’l-Fudalâ. C. 2. İstanbul: Çağrı Yay. 674)

Pîr-i mugân mey-kedede meyle eglenür

Dervîş-i zâr tekyede yâ neyle eglenür

(Özcan, Abdülkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi, Şakâyık-ı Nu’mâniyye ve Zeylleri, Vekâyi’u’l-Fudalâ. C. 2. İstanbul: Çağrı Yay. 675)

Bu bikr-i fikrüme Sadrî dokunmamış kimse

Bu denlü kesret iken reh-güzâr-ı şehr-i suhan

(Özcan, Abdülkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi, Şakâyık-ı Nu’mâniyye ve Zeylleri, Vekâyi’u’l-Fudalâ. C. 2. İstanbul: Çağrı Yay. 675)

Âşık öldürme durur diyü hemîşe kasdı

Hattuna zülf-i siyeh-pençe karaltı asdı

(Özcan, Abdülkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi, Şakâyık-ı Nu’mâniyye ve Zeylleri, Vekâyi’u’l-Fudalâ. C. 2. İstanbul: Çağrı Yay. 675)