Madde Detay

Tercüme Odası hulefasından Mustafa Sâmil Efendi'nin hemşîre-zâdesidir. 1839 senesinde Mekteb-i Ma‘ârif-i Adliye'ye öğrenci olarak girmiş, burada Arapça ve Farsça tahsil eyledikten sonra 1843 yılında sınavlarını verip mektebi bitirerek Mektûbî-i Vekâlet-penâhî Odası halifeleri sınıfına dahil olmuştur. Bir müddet sonra râbi'a rütbesini elde ederek akranı arasında temayüz etmiş ve İzmir valisi İsmail Paşa'nın Hekimbaşı bulunduğu esnada onun kitabet hizmetinde bulunmuş, İsmail Paşa'nın Ticâret Nezaretine naklinden sonra Ticârethâne Mektûbî Odası mümeyyizliğine getirilmiştir. Sonra Mektûbî-i Hâriciyye hulefası sınıfına geçmiş, sâlise rütbesini elde ederek Vüzerâ Kapı Kethudâları mesleğine dahil olmuştur. Fatîn'e göre tezkiresinin basıldığı sırada (1271/1854) hayattadır ve "tab'ı latîf bir şâ'ir-i zarîf olup bir mikdâr eş'ârı vardır" (Fatîn Dâvud 1271: 231). Buna göre Sâ'ib Efendi, 1854'ten sonraki bir tarihte vefat etmiştir.

Şiirine örnek Fatîn Tezkiresi'ndedir.

Fatîn Dâvud (1271). Hâtimetü'l‑Eş‘âr. İstanbul.

Gazel

Olmasa bu gûne hem-reng ârız-ı dildâra gül

Zîb ü zînet virmez idi açılup gülzâra gül

Servler hâke fütâde oldı reftârın görüp

Düşdi sevdâ-yı ruhunla sevdigim bâzâra gül

Kokla fursat var iken korkma gül-i maksûdını

Geçmeden ey andelîb-i zâr dest-i hâra gül

Çâk çâk idüp girîbânın kızarmazdı yüzi

Bâgda reşk itmese elbet o gül-ruhsâra gül

Eyledi nâlân beni Sâ'ib bu şeb bir gonca-fem

Bâ'is-i efgân imiş bildim hezâr-ı zâra gül

(Fatîn Dâvud (1271). Hâtimetü'l‑Eş‘âr. İstanbul. 231.)