Madde Detay

İstanbulludur. Asıl adı Mehmed Sa'îd Bey, mahlası Sa'îd'dir. Sultan IV. Mustafa'nın annesinin kethüdası Fodla Kâtibi-zâde Mehmed Efendi'nin oğludur. Fodla Kâtibi-zâde Mehmed Sa'îd Bey olarak tanındı. Kedhüda kalemi halifelerindendir. 17 Receb 1253/1837 yılında yaşı elliye yakınken vefat etti. Fatîn, vefatı tarihini 1265/1848-49 olarak bildirir (1271: 197).

Fatîn Dâvud (1271). Tezkire-i Hâtimetü’l-Eş'âr. İstanbul.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî -  Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri.  C.II. Ankara: Bizim Büro Yay.

Mehmed Süreyya (1890-97). Sicill-i Osmânî. C. 3. İstanbul: Matbaa-i Âmire.

Oğraş, Rıza (hzl.) (2001). Esad Mehmed Efendi ve Bağçe-i Safâ-Endûz’u: İnceleme-Tenkitli Metin-Dizin. Afyon: Emirdağ Ofset Tesisleri.

Gazel

Dil-i mehcûrı getürmez mi aceb yâda dahı

O tegâfülmeniş âşık-küş ü magzâda dahı

Bir diyako güzeli gönlümi almış gitmiş

Beklerim hasret ile ben der-i kilsâda dahı

O büt-i sîb-zenahdân ki bulınmaz arasan

Ana mânend ü nazîre kızılelmada dahı

Aldı gönlüm hat-ı nev-hîz-i lebinden bir zevk

Virmez ol neş'eyi papas karası bâde dahı

Ben esîr-i gam-ı zünnârı isem çok mı Saîd

Yeri vardır gamının tâ dil-i babada dahı

(Fatîn Dâvud (1271). Tezkire-i Hâtimetü’l-Eş'âr. İstanbul. 197.)