Madde Detay

Sait Gür, Erzurum'un Oltu’ya bağlı Güllüce köyünde nüfus kayıtlarına göre 10 Eylül 1964 tarihinde dünyaya gelmiştir. Fakat Gür’ün kendi ifadesine göre, gerçekte doğum tarihi 1962’dir (Gür 2019). Baba adı Mustafa, ana adı Raziye’dir. Çocukluğu köyünde geçen âşık, ilkokulu köyünde okur, ancak ilkokuldan sonra okuma imkânı olamaz. 17 yaşına kadar köyde tarım ve hayvancılık gibi gündelik işlerle meşgul olur, hatta çobanlık yapar. Babası, 1974'te Hollanda’ya turist olarak gider, 1975'te işçi olur, sonra da eşini ve çocuklarını işçi ailesi olarak yanına alır. Sait Gür böylece 17 yaşında Hollanda’ya gider. 1984'te evlenir. Askerlik görevini 1994'te Burdur’da iki ay kısa dönem olarak yapar. Askerlik sonrası tekrar Hollanda’ya döner, burada uzun yıllar, çeşitli fabrikalarda, değişik iş kollarında çalışır ve serbest ticaretle meşgul olur. 1979'da gittiği Hollanda’dan 2011 yılında yurda dönüş yapar. Yıllarca hasretini çektiği köyünde yaklaşık iki yıl kadar hobi olarak hayvancılık ve ziraatla uğraşmış, ancak bazı özel nedenlerle tekrar Hollanda’ya dönmüştür. Zaman zaman Türkiye’ye gelse de henüz yurda kesin dönüş yapmamıştır. Hâlen Hollanda’nın Rotterdam şehrinde yaşamaktadır. Sait Gür’ün, iki oğlu bir de kızı vardır (Vural 2012: 391-392; Gür 2019).

Sait Gür, Oltu Havzasındaki birçok şair gibi, âşıklık geleneğinin çok canlı olarak yaşandığı bir çevrede ve dönemde doğup büyümüştür. Şiire ilgisi küçük yaşlarda başlar. 1976'da köylerine gelen Mevlüt İhsanî ve çırağı İhsan Yavuzer’i görür, dinler, gelenek adına ilk defa bu iki âşığı tanır ve etkilenir. Daha sonraki yıllarda âşıklık sanatına ilgisi artarak devam etmiştir. Hollanda’da ise bu ilgi daha da artmıştır. Öyle ki Hollanda’daki evi bir sanat ve kültür merkezi gibi Türkiye’den gelen âşıkların uğrak yeri olur, şiir ve sanat sohbetlerine yıllarca ev sahipliği yapar. Mevlüt İhsanî, Nuri Meramî, Ruhanî, Reyhanî, Nuri Çıragî, Fuat Çerkezoğlu, Nusret Torunî, Erol Erganî, Mustafa Aydın ve İhsan Yavuzer gibi âşıklarla defalarca aynı meclislerde buluşur. Bu sohbetlerden kaydettiği ve âşıkların stüdyo kayıtlarından biriktirdiği onlarca kasetten ve albümden oluşan zengin bir arşivi bulunmaktadır. Şiirin ve âşıkların onun hayatında daima çok müstesna bir yeri olmuştur (Vural 2012: 391-392; Gür 2019).

Mahlas olarak “Sait” ismini kullanır. Şiirlerini halk şiiri kuralları içinde, hece ölçüsü ile yazar. Zaman zaman irticalen de söyler. Saza hâkimiyeti yeterli olmasa da irticalen söyleyebilmekte ve atışma yapabilmektedir. Çeşitli konularda yazmakla beraber sıla hasreti ve gurbet temalı şiirleri çoğunluktadır. Sosyal içerikli ve toplumsal konulu şiirleri de bulunmaktadır. İyi bir gözlemcidir. Günlük hayatta dikkatini çeken çarpıklıkları, söz ve davranış bozukluklarını, alaycı bir dille ifade eder. Gördüğü aksaklıkları, sözünü sakınmayan bir tavırla ve ustalıkla dile getirir. Eleştirilecek tutum ve davranışları keskin bir biçimde söyler. Şiirlerinde yer yer yöresel söyleyişler dikkat çeker. Şiirlerinin bir kısmı kendi el yazısıyla yazdığı defterindedir.