ŞÂKİR/FEVKÎ, Şâkir Efendi

(d. ?/? - ö. ?/?)
Divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 19. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Asıl adı Şâkir’dir. Köse Mehmed Paşa’nın azatlı kölesiydi. Efendisinin ölümünden sonra Mısır’a gidip bir süre İskenderiye tersanesi müdür muavinliği yaptı. Daha sonra kendi isteğiyle emekli oldu. Ölüm tarihi bilinmemekle birlikte Sicill-i Osmânî’de Sultan Abdülmecid (sal. 1839-1861) dönemi sonlarında hayatta olduğu kayıtlıdır (Akbayır 1996: 1564). Fevkî mahlasıyla da şiirler yazdı. Kaynaklarda örnek şiirleri bulunmakla birlikte şairliği ile ilgili bir değerlendirme yapılmadığı gibi divanı ya da başka bir eseri olup olmadığına dair bir bilgi de verilmez.

Kaynakça

Akbayır, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmânî. C. 5. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

Çiftçi, Ömer (hzl.) Fatîn Davud, Hâtimetü’l-Eş’âr. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/10736,metinpdf.pdf?0 [erişim tarihi: 11.06.2014]

Fatîn Dâvûd. Hâtimetü’l-Eş’âr. Milli Kütüphane. Nu. 1964 A 332. vr. 209.

İpekten, Halûk, M. İsen, R. Toparlı, N. Okçu ve T. Karabey (1998). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i NâilîDîvân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. C. 2. Ankara: Bizim Büro Yay. 471-472.

Şemseddin Sâmî (1316). Kâmusu’l-A’lâm. C. 4. İstanbul: Mihran Matbaası. 2823.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: İNCİNUR ATİK GÜRBÜZ - YUNUS KAPLAN
Yayın Tarihi: 20.06.2014
Güncelleme Tarihi: 04.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Gazel

Ne şâh u mîrden şekvâ ne ân u înden feryâd

Dilâ ancak o zülfi anber u müşgînden feryâd

 

Ne denlü âh-ı germ itdümse te’sîr itmedi yâra

Gönül eyler dem-â-dem ol dil-i sengînden feryâd

 

Bana râhat görinmez ferş-i cennet olsa da el-hakk

Çün eyler lâ-cerem bîmâr gam-ı bâlînden feryâd

 

Dil ol şehbâzdan gayr içün âh itmez hezârı gör

Figânı cevr-i gülden eylemez nesrînden feryâd

 

Henûz âh nev-be-nev itmekde cevri ol perî yohsa

İder mi şekve-dil derd ü gam-ı pîşînden feryâd

 

Görinür bana her bir târı zencîr-i belâ-âsâ

Gamumdan dâd ey meh perçem-i pür-çînden feryâd

 

Aceb mi murg-ı cânum dâm-ı zülfinden figân itse

İder usfûr elbet pençe-i şâhînden feryâd

 

Gözetmekden reh-i tannâz-ı yârı yaş döker dâ’im

İdersem var yiri bu dîde-i nemgînden feryâd

 

O Ferhâdem kalursam Şâkirâ hâtır belâsıyla

Teh-i seng-i cefâda eylemem Şîrînden feryâd

(Fatîn Dâvûd. Hâtimetü’l-Eş’âr. Milli Kütüphane. Nu. 1964 A 332. vr. 209.)