SELÎKÎ

(d. ?/? - ö. ?/?)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 16. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Asıl adı Şaban’dır. Ispartalıdır. Kanunî devri şairlerinden olan Selîkî, devrin tanınmış hocalarından Saçlı Emir’in talebesiydi. Hekim-zâde Medine kadısı iken ondan mülazım oldu. Eğitimini tamamladıktan sonra kadılık yapmaya başladı. Tepedelen ve Kefe yakınlarındaki Mankub’da kadılık yapan şair, son görevinden azlolunduktan sonra İstanbul’a dönerken yolunu kesen eşkiya tarafından bütün ailesiyle birlikte katledildi. Meşâ’irü’ş-Şu’arâ’ya göre Dobruca’da Deliorman içinde eşkiya tarafından, Sicill-i Osmanî’ye göre bedevi Araplar tarafından katledilmiştir. Ölüm tarihi bilinmemekle birlikte, Âşık Çelebi’nin tezkiresini yazdığında (1566) ölmüş olduğu anlaşılıyor. Latîfî de güzel şiirleri bulunduğunu kaydetmektedir. Selîkî hakkında en mültefit ifadeleri kullanan tezkireci ise Hasan Çelebi’dir. Ahdî de muamma ve müseddes söylemede tanındığını bildirmektedir. Hakkında diğer kaynaklarda çok az bilgi bulunan Selîkî ile ilgili bazı nükteleri anlatan Âşık Çelebi, özellikle nesih yazıda hattının çok güzel olduğundan bahsetmekte, “Senin yazının güzelliği olmasa kimse senin şiirini mecmuasına almaz.” dediklerinde kızıp üzüldüğünü, hocası Saçlı Emir’in Selîkî mahlasından dolayı onu her gördüğü yerde “Muhmel misin, mücmel misin?” diye takıldığını ve Hayâlî’nin Selîkî’yi hiç sevmediğini, eline bir “cönk” geçse hemen Selîkî’nin şiirini arayıp “sin” harflerinin üzerine üç nokta koyarak mahlası “Şelîkî”ye (Şıllîkî) dönüştürmeyi âdet edindiğini kaydetmektedir. Kaynaklarda Selîkî’nin bugün için elimizde nüshası bulunmayan “mükemmel ve mürettep” bir Divan tertip ettiği belirtilmekte ise de henüz herhangi bir nühası ele geçmemiştir. Ömer Zülfe şairin mecmualardaki şiirlerini toplayarak yayımlamıştır (2006). Bir çok şiir mecmuasında şiirlerine rastlanan şairin Edirneli Nazmî’nin Mecma’u’n-Nezâ’ir’inde 33, Pervâne Bey Mecmuası’nda 40 adet şiiri mevcuttur.

Kaynakça

Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyyâ, Sicill-i Osmanî. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.

Canım, Rıdvan (hzl.) (2000). Latîfî, Tezkiretü’ş-Şu’arâ ve Tabsıratü’n-Nuzemâ. Ankara: AKM Yay.

Cemil Çiftçi (1997). Maktul Şairler. İstanbul: Kitabevi.

İsen, Mustafa (hzl.) (1994).  Künhü’l-Ahbâr’ın Tezkire Kısmı. Ankara: AKM Yay.

Kaf-zâde Fâizî. Zübdetü’l-Eş’âr. Milli Kütüphane, Yz. A. 679, vr. 59a.

Kılıç, Filiz (hzl.) (2010). Âşık Çelebi, Meşâ’irü’ş-Şu’arâ (İnceleme-Metin). İstanbul: İstanbul Araştırmaları Enstitüsü Yay.

Köksal, M. Fatih (2012). Edirneli Nazmî, Mecma’u’n-Nezâ’ir. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf.[erişim tarihi: 20.03.2013]

Köksal, M. Fatih (2007). “Selîkî”. Türk Dünyası Edebiyatçılar Yazarlar ve Şairler Ansiklopedisi. C. 7. Ankara: AKM Yay. 551.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Nail Tuman, Tuhfe-i Nâ’ilî. Ankara: Bizim Büro Yay.

Kutluk, İbrahim (hzl.) (1978). Kınalızâde Hasan Çelebi, Tezkiretü’ş-Şu’arâ. Ankara: TTK Yay.

Pervâne Bey. Mecmû’a-i Nezâ’ir. Topkapı Sarayı Kütüphanesi Bağdat No. 406, vr. 4b, 25b, 34a…

Riyâzî. Riyâzü’ş-Şu’arâ. Süleymaniye Kütüphanesi, Es’ad Ef. No. 3871, vr. 62b.

Sehî (1325). Tezkire-i Sehî. İstanbul: Matbaa-i Âmidî.

“Selîkî”(1990). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 7. İstanbul: Dergâh Yay. 497.

Solmaz, Süleyman (hzl.) (2005). Ahdî ve Gülşen-i Şu’arâsı. Ankara: AKM Yay.

Şemseddîn Sâmî (1314). Kâmûsu’l-A’lâm. İstanbul: Mihrân Matbaası.

Yaltkaya, Şerafettin ve Kilisli Rıfat Bilge (hzl.) (1971). Kâtip Çelebi, Keşf-el-Zunûn. İstanbul: MEB Yay. 

Zülfe, Ömer (2006). On Altıncı Yüzyıl Şairi Selîkî ve Şiirleri. Ankara: Edebiyat Yay.

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: PROF. DR. MEHMET FATİH KÖKSAL
Yayın Tarihi: 15.09.2013
Güncelleme Tarihi: 29.10.2020

Eserlerinden Örnekler

  GAZEL

 Turrede alnuñ nihân olsa gözüm giryân olur

 Kim kamer gelseydi akreb burcına bârân olur

 Sâkiyâ yagmur gibi yagar tolular meclise

 Gülşen-i işretde göñlüm gonçesi handân olur

 Hâne-i dilde gamuñ mihmânum oldukça benüm

 Sîne tennûrında murg-ı cân u dil biryân olur

 Sâki-i devrân ki sâgar eyleye sır kâsesin

 Bezm-i mihnetde mey-i ışkuñla ser-gerdân olur

  Zâhire bakma Selîkî bâtınuñ ta’mîr kıl

 Bâtını ma’mûr olanuñ zâhiri vîrân olur

 (Köksal, M. Fatih (2012). Edirneli NazmîMecma’u’n-Nezâ’ir. http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/dosya/1-292688/h/edirneli-nazmi-mecmaun-nezair.pdf.[erişim tarihi: 20.03.2013]. 748)


İlişkili Maddeler

Sn.Madde AdıD.Tarihi / Ö.TarihiBenzerlikİncele
1Gülser Hünükd. 01 Nisan 1954 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
2Özün Süzend. 12 Ocak 1976 - ö. ?Doğum YeriGörüntüle
3KÂDİRÎ, Abdülkadir Hamîdî Efendid. ? - ö. 1548Doğum YeriGörüntüle
4Gülser Hünükd. 01 Nisan 1954 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
5Özün Süzend. 12 Ocak 1976 - ö. ?Doğum YılıGörüntüle
6KÂDİRÎ, Abdülkadir Hamîdî Efendid. ? - ö. 1548Doğum YılıGörüntüle
7Gülser Hünükd. 01 Nisan 1954 - ö. ?Ölüm YılıGörüntüle
8Özün Süzend. 12 Ocak 1976 - ö. ?Ölüm YılıGörüntüle
9KÂDİRÎ, Abdülkadir Hamîdî Efendid. ? - ö. 1548Ölüm YılıGörüntüle
10Gülser Hünükd. 01 Nisan 1954 - ö. ?MeslekGörüntüle
11Özün Süzend. 12 Ocak 1976 - ö. ?MeslekGörüntüle
12KÂDİRÎ, Abdülkadir Hamîdî Efendid. ? - ö. 1548MeslekGörüntüle
13Gülser Hünükd. 01 Nisan 1954 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
14Özün Süzend. 12 Ocak 1976 - ö. ?Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
15KÂDİRÎ, Abdülkadir Hamîdî Efendid. ? - ö. 1548Alan/Yüzyıl/SahaGörüntüle
16Gülser Hünükd. 01 Nisan 1954 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
17Özün Süzend. 12 Ocak 1976 - ö. ?Madde AdıGörüntüle
18KÂDİRÎ, Abdülkadir Hamîdî Efendid. ? - ö. 1548Madde AdıGörüntüle