Madde Detay

Asıl adı Şeyh Mehmed Şem’î’dir. Kimliği hakkında yeterli bilgi bulunmamaktadır. 19. yüzyılın ilk yarısında yaşamıştır. Larnaka Hala Sultan şeyhlerindendir. Şair Hala Sultan Tekkesi’nin duvarına “Cârûb-gâr-ı meydân-ı şefâ’at-nümâyân-ı în makaam, el fakîr, eş-şeyh Mehemmed Şem’î, ez bendegân-ı Hazret-i Ümmü Harâm” yazarak Hala Sultan Tekkesi’nin şeyhlerinden olduğunu bildirir. Bu yazı 1845 tarihlidir. Kıbrıs’ta bulunması vesilesiyle şiirlerinde Kıbrıs güzel ve güzellikleri hakkında bilgilere yer vererek şiirini zenginleştirir.

Şem’î’nin bilinen müretteb Dîvân’ı yoktur. Şem’î hakkında yapılan ilk çalışmalar Harid Fedai’ye (Fedai 1992) aittir. Fedai, Şem’î’nin on dört şiirini yayımlamıştır.Şiirlerinde işlediği temalar; aşk, sevgili vb.’dir. Beşerî aşkın izleri kendini hissettirir. Sevgili tipi Hıristiyan güzeldir. Kaynaklar Şem’î’nin şarkı türündeki ustalığından bahseder, Nedim’in etkisinde âşıkane söyleyişleri olduğu bilgisi verilir.

Atun, Suna (2009). Kıbrıs Türk Edebiyatı. Mağusa: Samtay Vakfı Yay.

Şem'î. (1318). Divan-ı Şem’î. Taşbaskısı: Nâşiri: Kırîmî Yusuf Ziya Kütüphanesi. İstanbul: Şirket-i Sahhafiye-i Osmaniye Matbaası.

Fedai, Harid (1997). “Kıbrıs Türk Edebiyatı”. Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi. C.9. Ankara: Kültür Bakanlığı Yay.  238-240.

Fedai, Harid (1992). “Şem’î’nin On Dört Şiiri”. IV. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri. Ayrıbasım. Ankara: Devran Matbaası.

Fedai, Harid (2002). “Şem’î’nin 14 Şiiri”, Kıbrıs Türk Kültürü Bildiriler I. Ankara: Özyurt Matbaası. 42-55.

Fedai, Harid. "Kıbrıs Türk Edebiyatı". http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/11498,kibristurkedebiyatipdf.pdf?0 [erişim tarihi: 03.09.2014].

Halıcı, Feyzi (1982). Âşık Şem’î’, Hayatı ve Şiirleri. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yay.

Şarkı

Ah o kâfir dilberi mecbur gönül yağmasına

Rahm yok bir zerrecik bu bende-i ednâsına

Ham-be-ham sünbül-i gîsûları döküpdür hemân

Kendini sevdirmek içün âşık-ı şeydâsına

Çeşmi kâfir bir musavver şûh-i î-imandır ol

Gel ne hâcet kıl nazar göğsünde çilli pâsına

Bağ-ı hüsnünde açılmış gonce güller âşikâr

Seyr ederken uğradım bülbüllerin gavgâsına

Cevr ile bakub dil-i gam-nâki sûzân eyledi

N’ola şevkâ eyler isem ben dahi Îsâsına

Var ise oldur demek müşg-i âhû-yı Huten

Sanki düşmüş mikr ile bu Kıbrısın sahrâsına

Leyli-i zülfü gibi hâlim perişân eyleyüb

Şem’îyâ Mecnûn veş düşdüm gam-ı sevdâsına

(Fedai, Harid (1997). "Kıbrıs Türk Edebiyatı". Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi. Ankara: KB Yay. C.9. 39.)