Madde Detay

19. asırda yaşadığı bilinen ve asıl adı tespit edilemeyen Sevdayî, gençliğinde söylediği ve burada da örneklendirilen kesik-türküsünden varlığı anlaşılmaktadır. Bu türkü güzel bir makam ile düğün ve derneklerde söylenmektedir. Hırtıs/Hırtız ilçesinden yetişen Sevdayî, 1890 yıllarında 50 yaşlarında iken ölmüştür (Kırzıoğlu 1966: 1019; TDEA 1990: 544). 

Kırzıoğlu, M.Fahreddin (1966). “Ahıskalı 14 Şairimizden Birer Parça”, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Türk Kültürü Dergisi. Yıl IV. Eylül. 47: 1019-1020.

“Sevdayî, Hırtızlı” (1990). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 7. İstanbul: Dergâh Yay. 544.

Hırtızın Gülleri

Sabahtan bade sundurur

Dostu, düşmanı kondurur

Giden âşıkı yandırır

Şu Hırtız’ın güzelleri

Benim canım, gözüm kızlar

Görenme memeler sızlar

Zülüflerin muyundandır

Her güzelin huyundandır

O mübarek suyundandır

Şu Hırtız’ın güzelleri

Benim canım, gözüm kızlar

Görenme memeler sızlar

Üste dizmek gümüşleri

Tut döşürmektir işleri

Dünyada yoktur eşleri

Şu Hırtız’ın güzelleri

Benim canım, gözüm kızlar

Görenme memeler sızlar

Ernik, kirşan sürünmezler

Çar, ehrama bürünmezler

Her ne desem erinmezler

Şı Hırtız’ın güzelleri

Benim canım, gözüm kızlar

Görenme memeler sızlar

Sevdayî söyler halleri

Ne pek şirindir dilleri

Bir pula değmez (dokunmaz) elleri

Şu Hırtız’ın güzelleri

Benim canım, gözüm kızlar

Görenme memeler sızlar 

Kırzıoğlu, M.Fahreddin (1966). “Ahıskalı 14 Şairimizden Birer Parça”, Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Türk Kültürü Dergisi.  Yıl IV. Eylül. 47: 1019-1020.