Madde Detay

Asıl adı Osman’dır. Diyarbakır’da doğdu. Diyarbakır’ın eski ailelerinden Azîz İmâmı-zâdelerdendir. Halîl Hâmid Efendi’den ilim ve hat tahsil etmiştir. Bazı valilerin dîvân kâtipliğini yapmıştır. Bir süreliğine önce İstanbul’a ardından Şam’a gitmiştir. 1255/1839 yılında Şam’da vefat etmiştir (Güner vd. 2003: 31; Beysanoğlu 1996: 290).

Beysanoğlu, Şevket (1996). Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları. C. I. Ankara: San Matbaası.

Güner, Galip ve Nurhan Güner (hzl.) (2003). Ali Emirî Efendi, Esâmî-i Şu’arâ-yı Âmid. Ankara: Anıl Matbaası.

Gazel

Söylese hayrân eder ol dişleri incü beni

Gülse gönlüm açılır şâd eyler ol meh-rû beni

Tîr-i müjgânın yeter kasd eyledi bu cânıma

Yetişür sad-pâre kıldın ey kemân-ebrû beni

Tıfl iken bend eylemişdi murg-ı gönlüm bir zamân

Şimdilik etmiş esîri halka-i gîsû beni

Gelse bir şeb hâne-i vîrâna dil ma’mûr olur

Kendi lutfıyla kılarsa nâzenîn ârzû beni

Şevkiyâ râz-ı derûnum cümle derdim âşikâr

Bir gün eylerse felek yâr ile rû-be-rû beni

(Beysanoğlu, Şevket (1996). Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları. C. I. Ankara: San Matbaası. 290-291.)