ŞEYHÎ, Sinan Efendi-zâde Şeyh Mehmed Efendi

(d. ?/? - ö. 971/1563)
divan şairi, danişment
(Divan/Yazılı Edebiyat / 16. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4

Asıl adı Mehmed olan şair Şeyhî mahlasını kullandı. Hüseyin Efendi’nin oğludur. Sinan Efendi’nin torunu olduğu için Sinan-zâde sanıyla tanındı. İyi bir eğitim aldı. Şeyhî, Ebussuûd Efendi’nin danişmendi iken genç yaşta 971/1563 tarihinde vefat etti (İpekten vd. 1988: 482). Kâf-zâde Fâ’izî, şairin vefat tarihini 901/1495 olarak vermektedir (Kayabaşı 1997: 364).

Kaynakça

İpekten, Halûk, Mustafa İsen, Recep Toparlı, Naci Okçu ve Turgut Karabey (1988). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay. 

Kayabaşı, Bekir (hzl.)(1997). Kaf-zâde Fâ’izî’nin Zübdetü’l Eşâr’ı. Doktora Tezi. Malatya: İnönü Üniversitesi.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmet Nâil Tuman, Tuhfe-i NâilîDîvân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. Ankara: Bizim Büro Yay.

Müstakim-zade Süleyman Sadeddin (2000). Mecelletü’n-Nisâb fi’n-Nisbi ve’l-Künâ ve’l-Elkâb. (Tıpkı Basım). Ankara: KB Yay.

Riyâzî. Riyazu'ş-şuarâ. Millet Ktp. Ali Emiri Ef. 1346. 81. 

Madde Yazım Bilgileri

Yazar: ARAŞ. GÖR. ŞERİFE ÖRDEK
Yayın Tarihi: 03.04.2014
Güncelleme Tarihi: 10.12.2020

Eserlerinden Örnekler

Yakasından geçürüp kocadugıçün sîm-tenün

Rûz-ı mahşerde girîbânın alam pîrehenün

***

Zâl-i sipihre halka meh-i gûşvâredür

Anda sitâre dürr ü şafak la’l-pâredür

Senün gamunla dögmiş ezel mâh sînesin

Gitmez efendi dahı yüzi kara karadur

***

Reyâhîn-i mahabbet dikmek içün bâgbân-ı ‘ışk

Sifâl-i sîneme konmış bir avuc hâkdur gönlüm

(Eyduran, Aysun S. (hzl.) (2009). Kınalı-zâde Hasan Çelebi, Tezkîretü’ş-Şu’arâ, Tenkitli Metin A. Ankara: KTB. Yay. E-kitap: http://ekitap.kulturturizm.gov.tr/belge/1-83504/kinalizade-hasan-celebi---tezkiretus-suara.html [Erişim Tarihi: 01.02.2014]. 438)