Madde Detay
TÂHİR, Mahmûd Efendi-zâde Mehmed Tâhir Efendi
(d. ?/? - ö. 1196/1781-82)
divan şairi
(Divan/Yazılı Edebiyat / 18. Yüzyıl / Anadolu-Osmanlı-Türkiye)
ISBN: 978-9944-237-86-4
Tezkireci Râmiz’e göre, asıl adı Mehmed'dir. Üsküdar Mevlevîlerinden Mahmûd Efendi’nin oğlu, Rumeli Kazaskeri Abdurrahim Efendi’nin damadı, Şeref Ahmed Efendi ile Ali Eşref Efendi’nin babasıdır. Hacı-zâde Efendi ve Mehmed Akkirmânî Efendi, daha sonra da Şeyhü’l-İslâm Mahmud Edendi-zâde Es-Seyyid Mehmed Zeyne’l-Âbidîn Efendi’den ders aldı. Genç yaşta müderrisliğe başladı. Süleymâniye’de müderrisliğine kadar yükseldi (Erdem 1994: 194-195). 1186/1772-73'te Kudüs kadısı, daha sonra da Medine kadısı oldu. 1196/M.1781-82’de Şam’da vefat etti. Fatih’te dedelerinin yanında medfûndur (Akbayar 1996: 241).
Kaynaklarda eserlerine dair herhangi bir bilgi mevcut değildir. Râmiz, onun Arapçayı çok iyi bildiğini; aklî ve naklî ilimlerde de oldukça ilerlediğini söyler. Aynı zamanda fazıl bir şair olan Tâhir Efendi, nazım ve nesirde güçlü bir şairdir (Erdem 1994: 194-195).
Kaynakça
Akbayar, Nuri (hzl.) (1996). Mehmed Süreyya- Sicill-i Osmânî. C.5. İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yay.
Erdem, Sadık (hzl.) (1994). Râmiz ve Âdâb-ı Zurafâ'sı (İnceleme-Tenkidli Metin-İndeks-Sözlük). Ankara: AKM Yay.
Özdemir, Fatma (2011). Tuhfe-i Nâ'ilî Metin ve Muhtevâ II. Cilt S. 468-734. Yüksek Lisans Tezi. Sivas: Cumhuriyet Üniversitesi. 318.