Madde Detay

XVII.asırda Edirne'de yetişen divan şairlerindendir (Çapan 2005: 361). Asıl adı Mehmed olan Tal'atî, Dergâh-ı Alî solaklarından idi (Altun 1997: 42). Öğrenimini tamamladıktan sonra solaklar sınıfına katıldı (Çapan 2005: 361). Şairin vefat tarihi Safâyî Tezkiresi'nde 1079/1668-69 olarak gösterilirken, Şeyhî'nin Vakâyi'ul-Fuzalâsı'nda ve Mehmed Süreyya'nın Sicill-i Osmânîsi'nde 1078/1667-68, O. Nuri Peremeci'nin Edirne Tarihi adlı eserinde ise 1098/1686-87 tarihi verilmiştir (Çapan 2005: 36; Özcan 1989:3/679-680; Mehmed Süreyya 1308-15/ 1890-97: 3/353; Peremeci 2011: 260; İpekten 1988: 499). Kaynakların "ârif ve zarif bir kimse" (Zavotçu 2009: 274, Altun 1997: 42) olarak tanımladıkları Tâl'atî hakkında ayrıntılı bilgi yoktur.

Altun, Kudret (hzl.)(1997). Tezkire-i Mûcib. Ankara: AKM Yay.

Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay.

İpekten, Halûk, M. İsen, R.Toparlı, N. Okçu ve T. Karabey (1998). Tezkirelere Göre Divan Edebiyatı İsimler Sözlüğü. Ankara: KTB Yay.

Mehmed Süreyya (1308-15/ 1890-97). Sicill-i Osmânî. C. I-IV.İstanbul: Matbaa-i Âmire.

Özcan, Abdülkadir (hzl.) (1989). Şeyhî Mehmed Efendi, Vekayiü’l-Fuzelâ. Şakayık-ı Numaniye ve Zeyilleri 3 C. İstanbul: Çağrı Yay.

Peremeci, Osman Nuri (2011). Edirne Tarihi. İstanbul: Bellek Yay.

Zavotçu, Gencay (hzl.)(2009). Rıza Tezkiresi, (İncelenme-Metin). Sahhaflar Kitap Sarayı. İstanbul.

Kim görürse lebin la'l-i Bedahşân sanır

Seyriden ârızını mihr-i dırahşân sanır

(Çapan, Pervin (hzl.) (2005). Mustafa Safâyî Efendi Tezkire-i Safâyî: Nuhbetü’l-Âsâr Min Fevâ’idi’l-Eş’âr İnceleme-Metin-İndeks. Ankara: AKM Yay. 361).

Tâze dâgını gören sâid-i sîmîninde

Bir nihâl üzre açılmış gül-i handân sanır

Câ-be-câ hûnı durur zâhir olan Ferhâdın

Anı sahrâda gören lâle-i nu'mân sanır

(Zavotçu, Gencay (hzl.)(2009). Rıza Tezkiresi, (İncelenme-Metin). Sahhaflar Kitap Sarayı. İstanbul. 274)

***

Bin yıl da olsa ömrü kişinin ne kârı var

Nûhun da bir müsâade-i rûzgârı var

(Peremeci, Osman Nuri (2011). Edirne Tarihi. İstanbul: Bellek Yay. 260.)