Madde Detay

Asıl adı Ahmed Vahid Efendi’dir. Sayda’ya bağlı Beşare’de doğdu. 1247/1831-32 yılında Mısır’a giderek divan kâtipliği yaptı. Bir ara İstanbul’a geldi. Sonra tekrar Mısır’a döndü. Daha sonra yeniden İstanbul’a dönerek Divan-ı Hümayun’da ve Anadolu’da bazı vezirlere divan kâtipliği yaptı. Sultan Abdülmecîd devrinde (1839-1861) vefat etti.

Eserlerine dair bir bilgi bulunmamaktadır. Fatîn Tezkiresi’nde başkalarının şiirini kendine mal etmekle suçlandığı ifade edilmektedir (1271: 438).

Cunbur, Müjgân (2007). “Vahîd”. Türk Dünyası Ortak Edebiyatı, Türk Dünyası Edebiyatçıları Ansiklopedisi. C. 8. Ankara: AKM Yay. 486.

Fatîn Dâvud (1271). Tezkire-i Hâtimetü’l-Eş'âr. İstanbul.

Kurnaz, Cemâl ve Mustafa Tatcı (hzl.) (2001). Mehmed Nâil Tuman, Tuhfe-i Nâilî -  Divan Şairlerinin Muhtasar Biyografileri.  C.II. Ankara: Bizim Büro Yay.

Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi (1998). “Vahid Ahmed Efendi”. C. 8. İstanbul: Dergâh Yay. 498.

Gazel

Şeb-i yeldâ-yı zülfün târını bildim te’emmülle

Hayâl u zılle benzetdim meh-i rûyun tahayyülle

Hayâlin dânesiyle murg-ı dilzârı seherlerde

Düşürdün mâh-rûyum dâm-ı zülfe hâl-i fülfülle

O çeşm-i fitne pür-zârın beni meftûn-ı ‘aşk etdi

Ne yapsam n’eylesem bilmem ‘aceb bu hâl-i müşkille

Kimi gördük safâ ile cihâna geldi de gitdi

Elemdir kâr-ı ‘âlem anı def‘ et câm ile mülle

Vahîd erbâb-ı sabrı telhi-i gam zevk-yâb eyler

Meseldir bu koruk helvâ olur sabr u tahammülle

(Fatîn Dâvud (1271). Tezkire-i Hâtimetü’l-Eş'âr. İstanbul. 438.)