Madde Detay

Hayatı hakkında çok fazla bilgi bulunmayan Davudoğlu'nun Bingöl dolayları üzerine söylediği bir şiire bakılarak buralı olabileceği veya buralarda gezmiş olabileceği sonucu çıkarılmaktadır. 17. yüzyılda yazılmış bir mecmuada şiiri bulunan Davudoğlu'nun 17. yüzyıl âşıklarından olduğu düşünülmektedir (TDEA 1977: 205; Çelik 2008: 118-119; Arısoy 1995: 138). Davudoğlu'nun tam olarak ne zaman doğduğu hakkındaki bilinmezlik ölümü için de geçerlidir. 

Sadeddin Nüzhet Ergun, Davudoğlu’nun hece vezniyle yazılmış bir manzumesinin 1779’da Erzurum havalisinde yazıldığı anlaşılan ve bugün Fahri Bilge’nin özel kütüphanesinde bulunan çok önemli bir mecmuada kayıtlı olduğunu ve Bursa Orhan Gazi kütüphanesindeki diğer önemli bir mecmuada başka bir manzumesinin görüldüğünü belirtmektedir (yty: 1146). Davudoğlu'na ait elde bulunan bu iki şiir örnekler kısmında verilmiştir. Şiirlerinde Davudoğlu mahlasını kullanan şairin, sade ve akıcı bir dille sevgiliye duyulan özlem ve Allah'a yakarış konularının işlediği görülmektedir.

Arısoy, M. Sunullah (1995). Türk Halk Şiiri Antolojisi. Ankara: Bilgi Yay.

Cunbur, Müjgan (1968). Başakların Sesi. Ankara: Şark Matbaası.

Çelik, Ali (2008). Türk Halk Şiiri Antolojisi. İstanbul: Timaş Yay.

Ergun, S. Nüzhet (yty). Türk Şairleri 3. yyy.

“Davudoğlu” (1977). Türk Dili ve Edebiyatı Ansiklopedisi. C. 2. İstanbul: Dergâh Yay. 205.

Koşma

Evvel bahar yaz ayları gelende

Akar boz bulanık seli Bingöl’ün

Katar katar olmuş ağca mayalar

Çıkar yaylalara ili Bingöl’ün.

Bir zamanda bu dağları gezmeli

Her güzelin bir ismini yazmalı

Topuğu halhallı, burnu hızmalı

Seyran ider nevcivanı Bingöl’ün

Yiğid olan dolu bâde içmeli

İçüp güzellerin seyrin itmeli

Herkes sevdiğini alıp gitmeli

Yiğitlere kala yer Bingöl’ün

Etem Bey otağın kurmuş geriden

İster tutyalara hüküm yürüdem

Davudoğlu haber almış periden

Dersem menevşesin Bingöl’ün

Cunbur, Müjgân (1968). Başakların Sesi. Ankara: Şark Matbaası. 177-178.

Koşma

İştiyakım mah yüzünü görmeğe

Benim de muradım ver sen Yâ Kerim

Geldim hâkipâye yüzler sürmeğe

Benim de muradım ver sen Yâ Kerim

Açıldı lâleler gevher içinden

Sürüldi kalmadı kalbimde derman

Her kula murâdın verdiğin zaman

Benim de murâdım ver sen Yâ Kerim

Yâ Rabbi gönder nasîbimi gelsün

Varsun deli gönül murâdın bulsun

Varlığın birliğin hakkiçün olsun

Benim de muradım ver sen Yâ Kerim

Davudoğlu seyyah ider dağlarda

Seyr ider bülbüldür öter güllerde

Mubarek günlerde kutlu saatte

Benim de murâdım ver sen Yâ Kerim

Ergun, S. Nüzhet (yty). Türk Şairleri 3. yyy. 1146.