Madde Detay

Er Mustafa Divriği’nin Akmeşe (eski adı Ziniski) köyündendir. Doğum tarihi bilinmemektedir (Aslanoğlu 2006: 305). Edirne Valisi Süleyman Paşa’nın oğludur. Beşi erkek, sekiz çocuğu olmuştur. Âşıklığa 40 yaşında başlamıştır. Söylentiye göre, bir gün Hızır’la karşılaşmıştır. Hızır koynundan bir elma çıkarıp Mustafa’ya vermiş, elmanın yarısını kendisinin, yarısını da karısının yemesini ve ikisinin de âşık olabileceğini söylemiştir. Mustafa ise, elmanın tamamını yemiştir. Böylece, önünde durulmaz âşık olmuş (Aslanoğlu 1985: 56). 1825’de vefat ettiği tahmin edilmektedir (Aslanoğlu 2006: 305).

Ustası yoktur ancak Hatayî’yi kendisine manevi usta seçmiştir. Şiir tekniği güçlü olup kendisinden sonraki pek çok şaire etki etmiştir. Ona olan saygısından dolayı, birçok şiirinde kendi mahlasının yanında onun adını da zikretmiştir. Alevi-Bektaşi itikadını yansıtan şiirlerinin yanında aşk ve sosyal konulu şiiri de vardır.

 

 

Aslanoğlu, İbrahim (1985). Söz Mülkünün Sultanları. İstanbul: Erman Yay.

Aslanoğlu, İbrahim (2006). Sivas Meşhurları. C. 1. Ankara: Sivas Valiliği Yay. 

Kaya, Doğan (2009). Sivas Halk Şairleri. C. 2. Sivas: Sivas İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü.

Harceyle

Söylerim sözümden hisse alırsan

Taştan duvar olmaz çamur harceyle

Kul olmadan sultanlığı gözetme

Kul ol bir sultana ömür harceyle

 

“Dünya geniş” diye dolanıp gezme

Sarraf isen eksik altını bozma

İnsan isen sudan yazıyı yazma

Sudan yazı olmaz güher harceyle

 

Okuduğun ayet değil farz olmaz

Dolabını sağa çevir ters olmaz

Boşa emek çekme ağaç örs olmaz

Eğer usta isen demir harceyle

 

Gerçek erler benlik ile övünmez

Dane ister kuru saman üğünmez

Soğuk demir hallolup da dövülmez

Eğer usta isen kömür harceyle

 

Besmele’yle başlar Elham suresi

Metin olur gerçeklerin kalesi

Gerçeğe hizmet et iman Mevlâ’sı

Bir gerçeğe kul ol umur harceyle

 

Er Mustafa’m eydür geldi de geçti

Üstadım Hatayî kondu da göçtü

Âşıklar doluyu Ali’den içti

Aklını başına devşir derc eyle

Kaya, Doğan (2009). Sivas Halk Şairleri. C. 2. Sivas: Sivas Valiliği Yay. 250.

 

İşimiz

Yüz yiğirmi dört bin ilmin atası

Elif’tir ummana bağlı başımız

Be ile badeden içenler kanar

Te ile temenna etmek işimiz

 

Se ile serimi odlara yakma

Cim ile cihanda beni ağlatma

Ha ile hatırım yok yere yıkma

Hı ile Hüda’ya kaldı işimiz

 

Dal ile derdimin ilacı sensin

Zal ile zelilim aydan değilsin

Rı ile Rahman’ın kânı da sensin

Zı ile zevale kaldı işimiz

 

Sin ile sil kalbin evini pakla

Şın ile şeytanın şerrinden sakla

Sad ile sadıkın nefesin hakla

Dat ile dergâha kaldı işimiz

 

Tı ile Zı ile sahip zamanın

Ayn ile Gayn ile yoktur gümanım

Anları severim dinim imanım

Fe ile fermana kaldı işimiz

 

Kaf ile kaşların hem kıblegâhım

Kef ile kerem kıl gül yüzlü şahım

Lâm ile lutf eyle yoktur günahım

Mim ile merdane kaldı işimiz

 

Nun ile narından sen eyle emin

Vav ile Ye ile bilirsin halim

Okudum Lâm-elif Yasin emelim

Yine o mekânda biter işimiz

 

Er Mustafa’m der ki demişim beli

İstemem vefasız kıyl ile kâli

Pirim Hızır Nebi Üstadım Ali

Elestü deminden vardır cuşumuz

Kaya, Doğan (2009). Sivas Halk Şairleri. C. 2. Sivas: Sivas Valiliği Yay. 253.