Madde Detay

Belh’te doğduğu bilinen Feyzî’nin hayatı hakkında biyografik kaynaklarda ayrıntılı bilgi yoktur. İlk tahsilini Belh’te gördü ve Mevlevî tarikatına girdi. Daha sonra Anadolu’ya gelerek Konya’da Emîr Âlim Çelebi (ö. 798/1395-96)’ye bağlandı. Konya Mevlevîhânesi’nde bir süre inzivaya çekildi. Konya’da vefat etti. Eser kaleme alıp almadığı bilinmemektedir. Esrâr Dede (Genç 2000: 433) ve Alî Enver (1309: 198), tezkirelerine şairin şiirlerinden bazı örnekler almıştır. Adını mahlas olarak kullanan Feyzî Dede’nin Farsça ve Türkçe tasavvufî-mevlevîyâne şiirleri vardır. Esrâr Dede’ye göre onun Farsçaya hâkimiyeti mükemmel, bu dille yazdığı şiirleri başarılı ve akıcıdır. Türkçe şiirleri, Feyzî’nin vezne ve dile hakimiyeti ile söyleyişindeki ustalık bakımından değerlendirildiğinde, kendisini ancak döneminin ikinci derecedeki şairlerinden kabul etmek mümkündür.

Alî Enver (1309). Semâ’-hâne-i Edeb. İstanbul.

Genç, İlhan (hzl.) (2000). Esrar Dede, Tezkire-i Şu’arâ-yı Mevleviyye. Ankara: AKM Yay.

Kurnaz, Cemal ve Mustafa Tatçı (hzl.) (2001). Tuhfe-i Nâilî - Divân Şâirlerinin Muhtasar Biyografileri. C. II. Ankara: Bizim Büro Yay.

Kıt’a

Sûfî-yi sôfî dilet tâyir-i evc-i fenâst

Der-tayerân-ı semâ’ bâl-feşân ez-derâ

Tâ pey-i zâr-ı rehet dâne-i dil beşkened

Raks-konân sîne gird âmede çün âsyâ

Ez-ser-i vâv-ı vücûd tâ hatt-ı mîm-i adem

Dâ’ire-i murtesem kerde zîr-i kâr-ı lâ

(Genç, İlhan (hzl.) (2000). Esrar Dede, Tezkire-i Şu’arâ-yı Mevleviyye. Ankara: AKM Yay. 434.)