Madde Detay

Ali Kahraman, 1948’de Sivas’ın Şarkışla ilçesine bağlı Emlek yöresinde, Hüyük köyünde doğmuştur. İlkokulu köyünde okuyan âşık, Ankara’ya göç ettikten sonra Eti Bank’ta çalışmaya başlar ve daha sonra akşam okuluna yazılır. Akşam lisesini bitirdikten sonra Meclis’te işe girer. Eşiyle görücü usulü evlenen Karaman’ın bir kız bir erkek olmak üzere iki çocuğu vardır. Âşık Karaman’ın halası da âşıktır. Dedesi de kemani çalmaktadır. Ali Karaman, iki dönem dernek başkanlığı yapmıştır. Kendisinden sonra gelen dernek başkanları köy dergisi çıkartmışlardır. Bu dergide şiirler, fıkralar, önemli olaylar yayımlanmaktadır. 2000’den sonra bu dergilerde şiirleri yayımlamaya başlar. Karaman emeklidir. Emlek-Hüyük köyü derneğine üyedir. Şairlik hayatının dönüm noktası olarak 2004'te kızı ve eşinin trafik kazası geçirmesini söyleyen âşık, bu tarihten sonra daha çok şiir söylemeye başlar (Demirel 2011: 81).

Rüya görüp bade içmeyen âşık, rüya ve badeye inanmaktadır. Kahraman, bir usta yanında yetişmemiştir. Bu konudaki görüşlerini şöyle dile getirir: “Bizim yöre âşıkların harman olduğu bir yerdir. Âşık Veysel, Kul Sabri, İzzet Savaş, Ali İzzet Özkan, Devranî, Âşık Yusuf; çevre köylerden Âşık Hüseyin Gürsoy, Aziz Üstün, Hasan Yüzbaşıoğlu gibi ozanların yetiştiği yerde onlardan etkilenmemek mümkün değil. Ama hiçbir ustadan da ders almadım.” Üstat olarak Âşık Veysel, Karacaoğlan ve Pir Sultan Abdal’ı görmektedir (Demirel 2011: 80).

Önce Ali mahlasını kullanan âşık, bu mahlasta çok âşığın olmasından dolayı mahlas olarak daha sonra soyadını seçer. Âşık makamlarını bilmeyen Ali Kahraman saz çalmamaktadır. Kahraman, kafiyeyi bilmeden şiir yazmaya başlar. Buna rağmen şiirlerinin kafiyeli olduğunu söylemektedir (Demirel 2011: 80).

Şiirlerinin konusu çeşitlidir. Daha çok, çocukları, eşi, yöresi için yazmıştır. Atatürk, Ankara’nın başkent oluşu, Ehli Beyt, Hacı Bektaş şiirlerinin konularını oluşturmaktadır. İrticalen şiir söyleyemeyen âşık, şiirlerinin üzerinde değişiklik yapmamaktadır. Şiirlerini kendi yazdığı defterinde ve bilgisayarında muhafaza etmektedir (Demirel 2011: 80). Şiirlerini hiçbir yerde icra etmeyen âşık, Danimarka’da bir Türk radyosunda ve Özgür Radyo’da da Anneler Günü’nde şiirlerini okumuştur. Kaset ve CD’si yoktur. Yöresine ait yüz elliden fazla fıkrayı bilmektedir. Bu fıkraları kitap hâlinde toplamayı düşünmektedir (Demirel 2011: 81).