Madde Detay

Süleyman Ekici, 1982'de Kayseri’de doğmuştur. Kaynaklarda hayatı ile ilgili detaylı bilgi bulunmamaktadır. Anadolu Güzel Sanatlar Lisesinden mezundur. Daha sonra bir yıl Erciyes Üniversitesinde eğitim almıştır. Geçimini sağlamak amacıyla ozanlık dışında yaptığı bir meslek yoktur (Gülegül 2011: 442). Süleyman Ekici görme engellidir. Bu durumu “Süleyman’ım yedi tellidir sazım/ Yaralıyım, Yaradan’dandır sızım/ Sezmese de hissetmese de gözüm/ Kalbiyle konuşan, gören kör benim.” dizelerinde anlatır.

İlk şiirini dokuz yaşında gönül verdiği sınıf arkadaşı için yazmıştır. Süleyman Ekici, Fuzulî, Dadaloğlu, Erzurumlu Emrah, Âşık Veysel, gibi üstat kabul ettiği şairlerin şiirlerini ezberlemiştir. Ustası, Eshabil Karademir (Kara Ozan)’dir. Eshabil Karademir tarafından çok içten, yürekten şiirler söylediği için “Kalbî” mahlas olarak verilmiştir. Ekici, şiirlerinde bu mahlası kullanmak yerine genellikle ismini kullanır (Gülegül 2011: 442).

Süleyman Ekici, şiirlerini daha çok 8’li ve 11’li hece ölçüsüyle yazar (Gülegül 2011: 442). Şiirlerinde çektiği sıkıntıları, dertleri anlatır. “Öyle böyle bir dert değil benimki/ Akar gözüm yaşı sele çevrilir/ Keder damarımda kan olmuş sanki/ Canım yanar yüreğime kıvrılır.”; “Doğarken felekten tokat yemişem/ Tarifi imkânsız, derdim var benim/ Gözlerimde bir ışık görmemişem/ Bu yalan dünyada işim zor benim.” dizeleri kederinin, sıkıntıların dile getirilişidir. Aşk, hasret, insanlarla olan ilişkileri, tabiat hatta siyaset şiirlerinin konularını teşkil etmiştir. Hakkında ilk çalışma Gülşah Gülegül tarafından yapılmış ve Yaşayan Halk Şairleri Sazın ve Sözün Sultanları’nda sekiz şiiri ile birlikte yayımlanmıştır.